- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 06 Δεκεμβρίου 2015 06 Δεκεμβρίου 2015
Την Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2015, ο Φυσιολάτρης πραγματοποίησε μια πανέμορφη εξόρμηση στον Πάρνωνα. Ο Πάρνωνας είναι το βουνό με τις πολλές βουνοκορφές και τα οροπέδια, τα ωραιότατα φαράγγια και τις βαθιές κοιλάδες, καθώς έχει αρκετά ποτάμια που πηγάζουν από τις πλαγιές της οροσειράς του και χύνονται στον Αργολικό και το Λακωνικό κόλπο. Ακόμα εδώ θα συναντήσουμε πολλούς καταρράκτες, σπηλιές, πηγές και τρεχούμενα νερά. Ο Πάρνωνας έχει πολλά σπήλαια και βάραθρα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει το σπηλαιοβάραθρο Πρόπαντες, το οποίο θεωρείται διεθνώς το πρώτο βάραθρο που οι σπηλαιολόγοι κατεβαίνουν με μονοκόμματο σχοινί στα 300 μέτρα βάθος. Κοντά στη μονή Αγίου Νικολάου είναι η περίφημη σπηλιά του Διονύσου, όπου, κατά την μυθολογία, μεγάλωσε ο θεός Διόνυσος με τη φροντίδα της Ιούς.
Όλη η περιοχή του Πάρνωνα με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο, προστατευόμενη από το Natura 2000. Γύρω από το μοναστήρι της Μαλεβής υπάρχει και το δάσος δενδρόκεδρου που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο φυσικό μνημείο. 
Ξεκινήσαμε πολύ πρωί από τη Νίκαια, στις 6.45, με δυο πούλμαν παίρνοντας το δρόμο προς Τρίπολη. Μετά από μια σύντομη στάση για καφέ στο Αρτεμίσιο, κατευθυνθήκαμε προς τη Σπάρτη και ύστερα από λίγο στρίψαμε αριστερά και φτάσαμε στο χωριό Καρυές Λακωνίας. Το χωριό είναι χτισμένο στις δυτικές πλαγιές του Πάρνωνα σε υψόμετρο 950 μέτρων, στη θέση της ομώνυμης αρχαίας πόλης, στην οποία οφείλουν το όνομά τους οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου της Ακρόπολης των Αθηνών και εδώ γιορτάζονταν την αρχαία εποχή τα Καρυάτεια προς τιμή της θεάς Άρτεμης.
Εδώ κάναμε μια στάση και ανεβήκαμε στο πάνω μέρος του χωριού , με τα ομοιώματα από τις όμορφες Καρυάτιδες , περπατήσαμε στα δρομάκια του χωριού, προμηθευτήκαμε γλυκά από τον τοπικό σύλλογο γυναικών και φύγαμε στη συνέχεια για τον Άγιο Πέτρο. Ακολουθώντας το δρόμο προς Άστρος περάσαμε τον Άγιο Πέτρο και μέσα από μια όμορφη διαδρομή ανάμεσα από καστανιές, πλατάνια, καρυδιές και δρυς, με τα χρυσοκόκκινα αυτή την εποχή φύλλα τους, ανηφορίσαμε για το ορειβατικό καταφύγιο του Πάρνωνα στα 1420 μέτρα υψόμετρο. Καθώς ανεβαίνουμε κάνουν την εμφάνισή τους τα μαυρόπευκα και τα έλατα, ενώ στο βάθος κυλάει ο ποταμός Τάνος. Σε 15 περίπου χλμ. από το χωριό συναντάμε τη διασταύρωση δεξιά μας, η οποία μετά από 2 ανηφορικά χιλιόμετρα μας οδηγεί στο καταφύγιο. 
Εδώ όλοι μαζί κάναμε μια επίσκεψη στο καταφύγιο που βρίσκεται στη θέση Αρνόμουσγα. Λειτουργεί από το 1973 χάρη στον ΕΟΣ Σπάρτης και ήταν δωρεά του George Pierce. Διαθέτει ρεύμα, έχει τζάκι, σόμπα και γκάζι για μαγείρεμα, ενώ υπάρχει και φυσική πηγή νερού. Έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 34 άτομα. Η περιοχή του Καταφυγίου είναι ιδανική για ερασιτέχνες αστρονόμους, οι οποίοι κάθε χρόνο πραγματοποιούν στην περιοχή αστροπαρατηρήσεις. Εξάλλου μέσα στο καταφύγιο υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες από παρατηρήσεις άστρων και έξω από αυτό το ηλιακό ρολόι. Επίσης, με βάση το καταφύγιο μπορεί ο επισκέπτης να περιηγηθεί το βουνό μέσω σηματοδοτημένων διαδρομών. 
Εδώ οι τουρίστες έμειναν για αρκετή ώρα, πήραν φωτογραφίες, έκαναν βόλτες και θαύμασαν τη θέα προς τα μακρινά βουνά και στη συνέχεια επισκέφτηκαν τη Μονή Μαλεβής , λίγα χλμ. έξω από τον Άγιο Πέτρο. « Μαλεβή » λέγεται η Παναγιά λόγω της αρχικής θέσης του μοναστηριού στην ψηλότερη κορφή του Πάρνωνα, τον Μαλεβό. 
Οι πεζοπόροι ξεκίνησαν για μια όμορφη διαδρομή από το καταφύγιο του Πάρνωνα μέχρι το ορεινό χωριό Βαρβίτσα. Περπάτησαν με πολύ καλό καιρό μέσα σε δάσος με έλατα και χαμηλότερα με καστανιές και καρυδιές και μετά από μια υπέροχη διαδρομή περίπου τριών ωρών έφτασαν στη Βαρβίτσα. Η Βαρβίτσα είναι ένα γραφικότατο χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του υψώματος Μετερίζι του Πάρνωνα και σε υψόμετρο 1.060 μ. Με παραδοσιακό χρώμα, πετρόχτιστα σπίτια, πλούσια βλάστηση, πολλά τρεχούμενα νερά μέσα σε ρεματιές και πανοραμική θέα στη γύρω περιοχή. 
Οι ορειβάτες μας με το δεύτερο πούλμαν διάλεξαν μια πιο δύσκολη διαδρομή μέσα σε μια ρεματιά κοντά στις Καρυές στα χνάρια του δρόμου του Παυσανία. Η περιοχή εδώ αποτελούσε την είσοδο στη Λακωνία, αφού από εκεί περνούσε ο αρχαίος δρόμος που συνέδεε το Άργος με την Σπάρτη. Εκεί, στη θέση «Φονεμένοι» έχουν βρεθεί ερείπια που πιθανά αποτελούν κατάλοιπα της αρχαίας κώμης, Ερμές. Κάνοντας και αυτοί μια τετράωρη διαδρομή και, αφού πέρασαν από την αρχαία κώμη της Λακωνίας, τις Ερμές, κατέληξαν και αυτοί στον Άγιο Πέτρο.
Στο όμορφο τσακωνιάτικο αυτό χωριό, τον Άγιο Πέτρο , από νωρίς είχαν φτάσει και οι τουρίστες.Πήραμε το γεύμα μας στις ταβέρνες του χωριού και μετά κάναμε μικρές βόλτες. Στην κεντρική πλατεία του χωριού ξεχωρίζει η εκκλησία των Αγ. Πέτρου και Παύλου και λίγο μακρύτερα αυτή του Αγίου Νείλου. Το σημαντικότερο μνημείο είναι ο « Πύργος του Αγά » ( ή Τρικαλίτη ) του 18ου αι., μια οχυρή κατοικία, με 2 ορόφους, κατώι, πολεμίστρες στις γωνίες και ζεματίστρα πάνω από την είσοδο. Άλλα αξιοθέατα αποτελούν, η θολωτή κρήνη στην πλατεία κτισμένη το έτος 1769 με πελεκητές πέτρες και απομίμηση κιόνων που κρατούν τον εσωτερικό θόλο, το Δημοτικό Σχολείο, κτίσμα του 1920 ( δωρεά του Ανδρέα Συγγρού ), το πετρόκτιστο γεφύρι του Τάνου στο «Βύθουλα της Άννας», το «Ταπητουργείο» καθώς και αρκετές άλλες θολωτές πετρόκτιστες βρύσες ( του 18ου αι. ) και πολλά πυργόσπιτα. 
Λίγο πριν νυχτώσει και, αφού ψωνίσαμε παραδοσιακά προϊόντα από τα μικρά μαγαζάκια του χωριού, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Νίκαια. Ήταν μια υπέροχη εκδρομή στον κατάφυτο Πάρνωνα , που, αν και μακριά από την Αθήνα για μονοήμερη, άξιζε που την επιλέξαμε.
