Την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2016 λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, πραγματοποιήσαμε την τελευταία μας ημερήσια  εκδρομή μέσα στο 2016 στο όρος Καλλίδρομο , με πάρα πολύ καλό καιρό για την εποχή του. Το Καλλίδρομο είναι βουνό της Φθιώτιδας  στα ανατολικά της Οίτης, πάνω από τα στενά των Θερμοπυλών, με ψηλότερη κορυφή την Γκιόζα ή Σταυρό (1400μ.). Παίρνοντας την Εθνική οδό για Λαμία, μετά τις Θερμοπύλες στρίψαμε στην παλαιά Εθνική. Ανηφορίσαμε για τον Μπράλο  και σε λίγη ώρα φτάσαμε στη διασταύρωση για Ελευθεροχώρι. Ήδη το χιόνι που είχε πέσει την προηγούμενη νύχτα έκανε αισθητή την παρουσία του αριστερά και δεξιά του δρόμου.

Από εδώ  ξεκίνησε η πρώτη τρίωρη διαδρομή, μέχρι το Ελευθεροχώρι, και από εκεί ακολουθήθηκε το μονοπάτι που καταλήγει στη μονή Δαμάστας. Κατεβαίνοντας από το πούλμαν άρχισε ο χιονοπόλεμος και, όταν πλέον εκτονώθηκε η κατάσταση, ανηφόρισαν για το χωριό και από εκεί κατηφόρισαν για το μοναστήρι. Η διαδρομή, άλλοτε χωματόδρομος και άλλες φορές μονοπάτι, κινείται μέσα σε πλούσια βλάστηση  με φυτά αειθαλή (πουρνάρια, φιλίκια, σχίνα, πικροδάφνες, κουμαριές, πεύκα) καθώς και φυλλοβόλα ( βελανιδιές με τα λιγοστά  ξερά φύλλα τους την εποχή  αυτή),  όλα χιονισμένα. Ύστερα από την όμορφη αυτή διαδρομή, με αρκετή ζέστη για την εποχή και λιακάδα, έφτασαν στη μονή Δαμάστας.Η Ιερά Μονή Δαμάστας, αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου, βρίσκεται στις πλαγιές του Καλλίδρομου σε ύψος 580 μ., μέσα σε ένα μαγευτικό περιβάλλον  με θαυμάσια θέα προς την Οίτη και την Όρθρυ. Είναι γυναικεία μονή και ο Ναός έχει αναγερθεί δαπάναις του Καπετάν Ιωάννη Δυοβουνιώτη. Η Μονή έχει υποστεί πολλές καταστροφές, με τη μεγαλύτερη να καταγράφεται στα χρόνια του '21, όταν πυρπολήθηκε από τους Τούρκους. Τότε καταστράφηκαν τα πολύτιμα κειμήλια και η βιβλιοθήκη της. Η ονομασία της «Δαμάστα» μάλλον προήλθε από την πόλη Δαμασκό, απ' όπου, όπως κάποιοι πιστεύουν, ήρθε η Ιερή εικόνα της Παναγίας.

Ήταν πια μεσημέρι, όταν όλοι μαζί ξεκίνησαν, για να επισκεφτούν το Γοργοπόταμο.

Πάνω από το χωριό του Γοργοποτάμου βρίσκεται η ιστορική ομώνυμη γέφυρα, που ενώνει τις δύο πλαγιές της Οίτης και διαπερνά η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών - Θεσσαλονίκης.

Σ' αυτή τη γέφυρα γράφτηκε μια από τις ενδοξότερες σελίδες της νεότερης ιστορίας. Τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου του 1942, οι ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ, μαζί με Άγγλους σαμποτέρ, ύστερα από απόφαση του συμμαχικού στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, ανατίναξαν τη γέφυρα προκαλώντας μεγάλη καθυστέρηση στη διέλευση των Γερμανών, που πίεζαν τους συμμάχους στην Αφρική.

Η γέφυρα ανακατασκευάστηκε το 1948. Έχει μήκος 211 μέτρα και ύψος 30 μέτρα. Στο μικρό ύψωμα, που βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων, πραγματοποιείται επετειακή συγκέντρωση εκπροσώπων της πολιτείας και αντιστασιακών οργανώσεων, για να τιμηθεί το κατόρθωμα της 25ης Νοεμβρίου 1942, που εκφράζει εκτός των άλλων και την ενότητα του αγώνα των χρόνων της Κατοχής εναντίον των δυνάμεων της βίας. Ύστερα από την επίσκεψη στην ιστορική γέφυρα κάθισαν για γεύμα στις ταβέρνες του χωριού, φημισμένες για τα νόστιμα φαγητά τους που περιλάμβαναν όλων των ειδών τα ψητά κρέατα.Εδώ φτάσαμε αργά το απόγευμα και οι ορειβάτες που πραγματοποιήσαμε μια 6ωρη διαδρομή στο Καλλίδρομο. Ξεκινήσαμε από το Ελευθεροχώρι και ανηφορίσαμε προς το καταφύγιο του Καλλιδρόμου. Η πορεία έγινε μέσα στο χιόνι, που ευτυχώς δεν ήταν παγωμένο ακόμη, λίγα εκατοστά πάχος στην αρχή και ανεβαίνοντας ψηλότερα έφτανε μέχρι και τους 30 πόντους.Στην αρχή  βαδίσαμε σε δασικό δρόμο που ανηφορίζει και  μετά πήραμε το μονοπάτι μέσα στα χιονισμένα έλατα, που μας έφερε στο καταφύγιο και από εκεί στη λίμνη του Καλλιδρόμου, σε υψόμετρο 1100 μέτρα η οποία ήταν παγωμένη και έμοιαζε με ένα απέραντο παγοδρόμιο.Εδώ κάναμε μια στάση για ξεκούραση και ο καθένας έβγαλε από το σάκο του ό,τι είχε μαζί του για πικ-νίκ  φρούτα, ξηρούς καρπούς, σοκολάτες και κανένα σάντουιτς, για να πάρουμε θερμίδες, πριν ξεκινήσουμε την ανάβασή μας στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής. Η διαδρομή άριστα σηματοδοτημένη όπως μας την περιέγραψε ο φίλος μας Εμπεδοκλής, άρχισε να ανηφορίζει δίπλα σε μια ρεματιά μέσα στα χιονισμένα έλατα και ύστερα από λίγη ώρα φτάσαμε στην κορυφή. Λίγες φωτογραφίες στα όμορφα χιονισμένα τοπία και στη συνέχεια κατηφορίσαμε και φτάσαμε στον χωματόδρομο που θα μας οδηγούσε στο μοναστήρι της Δαμάστας.Χαμηλότερα περπατήσαμε  και σε ένα κομμάτι του μονοπατιού  του Εφιάλτη, που ακολουθώντας το ρέμα φθάνει στο χωριό των Θερμοπυλών. Ευχάριστη διαδρομή μέσα στα χιονισμένα Χριστουγεννιάτικα έλατα, να περπατάς πάνω στο  μαλακό χιόνι που έμοιαζε σαν ζάχαρη και άφηνε ένα μικρό τρίξιμο, καθώς οι μπότες και οι γκέτες βυθίζονταν απαλά μέσα του.Ύστερα από μια εξάωρη φανταστική πορεία αντικρίσαμε από ψηλά το μοναστήρι  και φτάνοντας στην άσφαλτο μας περίμενε το πούλμαν που μας πήρε για τον Γοργοπόταμο.

Φτάνοντας εκεί συναντήσαμε και τους υπόλοιπους της παρέας, που ήδη είχαν γευματίσει και έπιναν καφεδάκι ή έκαναν μικρούς περιπάτους στο όμορφο και γραφικότατο αυτό χωριουδάκι.

Είχε πλέον βραδιάσει και όλοι μαζί πήραμε το δρόμο της επιστροφής ευχαριστημένοι από την όμορφη αυτή μέρα που περάσαμε στο χιονισμένο και  υπέροχο βουνό της Φθιώτιδας.

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•