Σάββατο, 24 Σεπτέμβρη, ξεκινήσαμε για ένα όμορφο διήμερο στην Βόρεια Εύβοια. Φτάσαμε νωρίς στην Αρκίτσα και πήραμε το Φέρρυ-μποτ  για να περάσουμε απέναντι στην Αιδηψό, έχοντας έντονη την αίσθηση πως ταξιδεύουμε για ένα νησί.

Λίγο πριν φτάσουμε στα Γιάλτρα, το πούλμαν άφησε τους πεζοπόρους, για να περπατήσουν μέσα στο πανέμορφο πευκόδασος του όρους Λιχάς. Οι υπόλοιποι κατευθύνθηκαν προς τον Άγ. Γεώργιο και τακτοποιήθηκαν στο συμπαθητικό ξενοδοχείο « Στέλλα ». Στη συνέχεια πήγαν με βάρκα στα όμορφα Λιχαδονήσια, που από μακριά φαίνονται να σχηματίζουν ένα ανθρώπινο σώμα και κολύμπησαν στις υπέροχες ακρογιαλιές τους. Τα Λιχαδονήσια, όπως λέει η Μυθολογία, σχηματίστηκαν, όταν ο Ηρακλής, λίγο πριν το θάνατό του, εκσφενδόνισε στον Ευβοϊκό τον υπηρέτη του Λιχάδα, από την κορυφή της Οίτης.

Ο Κένταυρος Νέσσος έκλεψε την όμορφη Δηιάνειρα , γυναίκα του Ηρακλή , αλλά ο Ηρακλής τον σκότωσε με τα φαρμακερά του βέλη. Αυτός, λίγο πριν πεθάνει, έπεισε τη Δηιάνειρα να βουτήξει στο αίμα του ένα χιτώνα και να τον προσφέρει στον Ηρακλή, για να της είναι αιώνια πιστός. Με τον υπηρέτη Λιχάδα, έστειλε η γυναίκα του τον χιτώνα στον Ηρακλή, που, όταν τον φόρεσε, άρχισε να νιώθει φριχτούς πόνους. Ο Ηρακλής θεωρώντας υπαίτιο τον υπηρέτη του τον πέταξε στη θάλασσα και πέθανε στην Πυρά, ικανοποιώντας το χρησμό του μαντείου των Δελφών…

Η διαδρομή μας στη Λιχάδα ήταν εντυπωσιακή. Περπατούσαμε περίπου 4 ώρες μέσα στο δάσος , κάτω από τον ίσκιο των δέντρων , έχοντας σαν θέα τον Βόρειο Ευβοϊκό και στο βάθος τη Στερεά Ελλάδα και το όρος Όρθρυς.

Στην πορεία μας συναντήσαμε χελώνες και ένα τρομοκρατημένο μικρό λαγουδάκι, που μόλις είχε γλιτώσει από τα νύχια κάποιου αρπακτικού πτηνού. Με εμφανή τα σημάδια από σταγόνες αίμα, μας άφησε να φροντίσουμε τα τραύματά του  και το αφήσαμε μέσα στους θάμνους, με την ελπίδα ότι θα επιζούσε.

Φτάνοντας στην παραλία Αγαπητός, κάναμε  το μπάνιο μας, χαλαρώσαμε  και, αφού φάγαμε ό,τι πρόχειρο είχαμε μαζί μας, ξεκινήσαμε και περπατήσαμε μέχρι το φάρο της Βασιλίνας, όπου μας περίμενε το πούλμαν για το ξενοδοχείο. Εδώ ο  κ. Γιάννης και η Στέλλα πάντα  με το χαμόγελο στα χείλη, "σκοτώθηκαν" να μας περιποιηθούν με  όλων των ειδών τα ντόπια ψαρικά και με ένα πρωινό που είχε ακόμα και φρέσκο δικό τους γάλα.

Την άλλη μέρα όλοι ευχαριστημένοι ξεκινήσαμε  για τους καταρράκτες του Δρυμώνα. Εδώ πάλι χωριστήκαμε σε δυο ομάδες. Η μια ομάδα ανέβηκε στην κορυφή του Ξηρού Όρους και ατένισε τη θέα της θάλασσας και προς  τις δυο μεριές, Αιγαίο και Ευβοϊκό κόλπο , αφού  περπάτησε σε ένα προσεγμένο μονοπάτι μέσα στα πανύψηλα έλατα. Η άλλη προτίμησε να κάνει ένα μπανάκι στις Ροβιές , αφού πρώτα  επισκέφτηκε  το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ. Όλοι μαζί κατεβήκαμε στους καταρράκτες του Δρυμώνα και, αφού φάγαμε στο υπαίθριο μαγαζάκι, δίπλα στα έλατα, ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας, κάνοντας μια στάση στην παραλία της Αρτάκης.

Ήταν ένα θαυμάσιο διήμερο που συνδύασε, με τον καλύτερο τρόπο, και βουνό και θάλασσα και όλοι μείναμε ευχαριστημένοι.

{gallery}ekdromi24.09.11{/gallery}