Κυριακή, στις 2 Ιουνίου 2018 πραγματοποιήσαμε μια όμορφη  εξόρμηση  στο Χελμό και διάσχιση του Λαδοπόταμου.

Ξεκινήσαμε με ένα πούλμαν από τη Νίκαια και, αφού παραλάβαμε και τους υπόλοιπους φίλους μας από το Μετρό Αιγάλεω,  κατευθυνθήκαμε προς το Κιάτο, όπου και έγινε μια μικρή στάση. Στο ύψος του Διακοφτού ανηφορίσαμε τον επαρχιακό δρόμο για τα Καλάβρυτα. Προχωρώντας για τον τελικό προορισμό μας προσπεράσαμε το μικρό χωριό της Κερνίτσας και συνεχίσαμε για τη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Το Μέγα Σπήλαιο, 10 χλμ. βρίσκεται πριν από την πόλη των Καλαβρύτων και  είναι  χτισμένο σε ένα άγριο και απότομο βράχο. Προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας, που, όπως λέγεται, φιλοτεχνήθηκε από τον Ευαγγελιστή Λουκά, κατεβήκαμε και στο σπήλαιο και είδαμε τα κειμήλια που φυλάσσονται στο μοναστήρι – Φάρο της Ορθοδοξίας και φρούριο κατά των Τούρκων κατακτητών στα δύσκολα χρόνια. Τέλος, θαυμάσαμε και τη μοναδική θέα που μας προσφέρει από ψηλά, μιας και το μοναστήρι διαθέτει  8 ορόφους συνολικά. Παρά τις επανειλημμένες πυρπολήσεις, λεηλασίες και καταστροφές που υπέστη υψώνεται περήφανο στη θέση αυτή, για να θυμίζει την παλαιότερη και πρόσφατη ένδοξη ιστορία μας.

Φτάσαμε  εκεί λίγο πριν τις 11  και οι ορειβάτες, αφού ετοιμαστήκαμε, ξεκινήσαμε για τη μεγάλη διαδρομή των 6 ωρών. Η ανιχνευτική ομάδα του Φυσιολάτρη πριν μια εβδομάδα είχε έρθει στο Λαδοπόταμο και   έκανε τη διάσχιση από το Μέγα Σπήλαιο μέχρι την Κερνίτσα. Διαπιστώσαμε ότι σχεδόν στην αρχή του ποταμού υπάρχει ένα δύσκολο κατέβασμα σε ένα μικρό καταρράκτη που είναι απαραίτητα τα σχοινιά για το κατέβασμα της ομάδας. Αριστερά και δεξιά του καταρράκτη υπάρχουν κατακόρυφα βράχια πού δυσκολεύουν το πέρασμα. Υπάρχει δυνατότητα λίγο πιο πριν να ανέβεις από δεξιά ψηλότερα  να παρακάμψεις το δύσκολο σημείο και να ξανακατέβεις στο ποτάμι αλλά δεν υπάρχει μονοπάτι και η περιοχή είναι δύσβατη. Γι αυτό προετοιμαστήκαμε έχοντας μαζί μας σχοινιά και μποντριέ για το κατέβασμα αυτού του μικρού καταρράκτη των 6-8 μέτρων. Ο καιρός καταπληκτικός και ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας διασχίζοντας τη Μονή και φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο εκεί που υπάρχει και ο  χαρακτηριστικός μεγάλος  σταυρός και ανοίγοντας ένα πορτάκι προς τον τόπο όπου εκτελέστηκαν οι μοναχοί πήραμε το μονοπάτι προς τον  Ξερόκαμπο που οδηγεί , στο Χιονοδρομικό Κέντρο των Καλαβρύτων , σε υψόμετρο περίπου 1600 μέτρα. Η πορεία στην αρχή ανηφορική σε μονοπάτι μέσα από τα έλατα ακολουθήσαμε  τα σημάδια που τελικά μας οδήγησαν  στην κορυφή του λόφου. Εδώ συναντήσαμε  το γνωστό  Καλογεραύλακο, παλιό αυλάκι όπου περνούσε το νερό, που σήμερα έχει αντικατασταθει από PVC σωλήνα, που υδροδοτεί τη Μονή  του Μεγάλου Σπηλαίου. Συνεχίζουμε την ανάβαση  και πριν φτάσουμε στη ψηλότερη  κορυφή, ανεβαίνοντας μέσα σε έλατα, αφήνουμε το μονοπάτι για Ξηρόκαμπο και ακολουθούμε το μονοπάτι με τα μπλε και άσπρα σημάδια που κατηφορίζει μέχρι τον Λαδοπόταμο από την αριστερή πλευρά της κορυφής έτσι όπως πάνε και οι πλαστικοί σωλήνες νερού. Το μονοπάτι σε οδηγεί στην κοίτη του ποταμού  όπου υπάρχουν εμφανή σημάδια πάνω στα βράχια. Χαρακτηριστικό σημείο οι  σωλήνες υδροδότησης στα δεξιά μας στερεωμένοι πάνω στα βράχια. Η διαδρομή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία, χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή να βρεις τα μπλε και άσπρα σημάδια που οδηγούν στον Λαδοπόταμο και σε μπερδεύουν. Το μονοπάτι πλησιάζει την  όχθη του ποταμού όπου υπάρχουν πηγές όπου και αφήνουμε το μονοπάτι και  ακολουθούμε τη ροή του ποταμού . Η διαδρομή αυτή είναι στο μεγαλύτερο μέρος της trekking και αρκετά δύσκολη στην αρχή γιατί δεν υπάρχει μονοπάτι καθαρό. Φτάνοντας στο Λαδοπόταμο συναντάς ένα άγριο τοπίο με αρκετά βράχια και δύσκολα περάσματα που στην αρχή η κοίτη του είναι αρκετά πλατιά αλλά στη συνέχεια αρχίζει να στενεύει. Μπαίνουμε λοιπόν στο ποτάμι άλλοτε περνώντας μέσα στο νερό και άλλοτε περνώντας αριστερά ή δεξιά στις όχθες του  και φτάνουμε στο δύσκολο πέρασμα του Καταρράκτη που εδώ χρειάζονται απαραίτητα σχοινιά.Υπάρχει τρόπος να αποφύγεις  τον καταρράκτη , αυτό κάναμε και εμείς , γιατί είχαμε μεγάλη ομάδα πάνω από 20 άτομα και θα καθυστερούσαμε στο κατέβασμα. Αρχίζεις το κατέβασμα στο ποτάμι  αφήνοντας το μονοπάτι λίγο πιο πριν όταν βλέπεις αριστερά σου ακριβώς από κάτω στα 200 μέτρα το Λαδοπόταμο  ακολουθώντας ένα μικρό χείμαρρο που κατεβαίνει προς το ποτάμι. Το κατέβασμα αρκετά δύσκολο  και αν έχει βρέξει γλιστράει πάρα πολύ γι αυτό χρειάζεται σε μερικά σημεία να δέσεις σχοινιά για ασφάλεια. Το ρεματάκι αυτό οδηγεί 100-150 μέτρα μετά τον καταρράκτη και έτσι τον αποφεύγεις και από εκεί και κάτω συνεχίζεις χωρίς μεγάλα εμπόδια.Αξίζει  να γυρίσεις πίσω 100 μέτρα και να φτάσεις στον όμορφο καταρράκτη για φωτογραφίες, αυτό κάναμε και εμείς. Αριστερά κατεβαίνοντας  έχει ένα ωραίο σημείο  όπου μπορείς να δέσεις σχοινιά και να ανέβεις και να κατέβεις τον καταρράκτη. Αυτό λοιπόν κάναμε και εμείς και κάποιοι έκαναν εξάσκηση ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τον βράχο. ‘Όταν τέλειωσαν τα παιχνίδια με τα σχοινιά  τα μαζέψαμε τα βάλαμε στα σακίδια και συνεχίσαμε το κατέβασμα του ποταμού.Λίγο πιο κάτω στη δεξιά όχθη βρίσκουμε ένα υποτυπώδες μονοπάτι που όσο προχωράμε γίνεται όλο και πιο εμφανές και προχωράμε σε αυτό δίπλα πάντα στο ποτάμι. Σιγά σιγά η κοίτη αρχίζει να πλαταίνει  και έτσι περπατάμε ελεύθερα μέσα στο ποτάμι, μιας και το λιγοστό νερό αυτή την εποχή το επιτρέπει. Ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού βρίσκουμε αριστερά του ποταμού εμφανές πλέον μονοπάτι που  μέχρι το τέλος μένει στην αριστερή όχθη και συναντάει χωματόδρομο που έρχεται από το χωριό Κερνίτσα. Αριστερά μας  υπάρχει «Δέση» όπου ξεκινάει αυλάκι που φέρνει το νερό και ποτίζονται   τα κτήματα του χωριού. Εδώ υπάρχει η δυνατότητα παίρνοντας τον αγροτικό δρόμο που ανεβαίνει αριστερά από το ποτάμι ανάμεσα από  κτήματα με οπωροφόρα δέντρα  κερασιές, καστανιές, φουντουκιές κλπ  να φτάσεις στο χωριό. Απλά πιο πάνω ακολουθείς το χωματόδρομο δίπλα στο τσιμεντένιο αυλάκι που μεταφέρει το νερό στα κτήματα του χωριού και σε μισή ώρα βρίσκεσαι  στο χωριό. Αν  θέλεις όμως περισσότερη περιπέτεια και έχεις χρόνο συνεχίζεις στο ποτάμι μέχρι την άσφαλτο  στη γέφυρα  λίγο μετά την Κερνίτσα που θα σου πάρει ακόμα μιάμιση ώρα. Εμείς προτιμήσαμε την έξοδο από τον χωματόδρομο μιας και δεν είχαμε αρκετό χρόνο στη διαθεσή μας.Αυτή η διαδρομή διαρκεί πέντε έως έξι ώρες ανάλογα που θα βγεις. Είναι ένας  συνδυασμός ορειβατικής διαδρομής και ποταμοδιάσχισης. Χρειάζεται καλά ορειβατικά παπούτσια  που να μπορούν να μπουν και στο νερό και  κατάλληλο παντελόνι ή σορτσάκι. Η δεύτερη ομάδα μας έκανε μια εξίσου πανέμορφη διαδρομή 3 ωρών στο Λαδοπόταμο ξεκινώντας από την αντίθετη μεριά του ποταμού από την Κερνίτσα  προς το Μέγα Σπήλαιο. Κατέβηκαν στο ποτάμι από τον χωματόδρομο  και περπάτησαν στο μονοπάτι  δίπλα στο ποτάμι  και επέστρεψαν πίσω στο χωριό. Έτσι  είχαν στη διάθεσή τους  περισσότερο χρόνο, για να απολαύσουν τη βόλτα τους μέχρι το ποτάμι  και όταν εμείς φτάσαμε τους βρήκαμε καθισμένους στην ταβέρνα για φαγητό ή τσιπουράκι  αλλά και καφεδάκι, με θέα τη θάλασσα στον Κορινθιακό. Οι λιγοστοί  τουρίστες  μας αφού επισκέφτηκαν την Αγία Λαύρα και την Κερνίτσα  κατέβηκαν στη παραλία της Τράπεζας για μπάνιο.Κατά τις 5 το απόγευμα όλοι ευχαριστημένοι από τις ομορφιές που μας πρόσφερε ο Λαδοπόταμος κατηφορίσαμε προς το Διακοφτό για την επιστροφή μας  στη Νίκαια.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•