Την Κυριακή 26 Αυγούστου πραγματοποιήσαμε τη διάσχιση  του Ασωπού ποταμού στη Φθιώτιδα, που είχε αναβληθεί τον Ιούνιο λόγω κακοκαιρίας. Ο Ασωπός είναι ένα πανέμορφο ποτάμι  του νομού  Φθιώτιδας  και  έχει τις πηγές του στο βουνό της Οίτης.

Ξεκινήσαμε στις 7.00 από τη Νίκαια , πήραμε αρκετούς φίλους από το μετρό ακολουθήσαμε την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Κάναμε μια στάση στον  Άγιο Κων/νο, όπου και πήραμε τον οδηγό μας Εμπεδοκλή  και κατευθυνθήκαμε  προς τον Ασωπό ποταμό. Φτάσαμε στο χωριό Σκαμνός της Φθιώτιδας από όπου  ξεκινήσαμε την πρώτη  διαδρομή μας.Η πρώτη ομάδα  έκανε μια όμορφη διάσχιση του Ασωπού, ξεκινώντας από το χωριό Σκαμνό , πέρασε την εντυπωσιακή  γέφυρα της Παπαδιάς και στη συνέχεια μπήκε στο πανέμορφο φαράγγι του Ασωπού που κινείται δίπλα από μονοπάτι των σιδηροδρομικών, όπου η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινο.

Αφού κατηφορίσαμε το χωματόδρομο από το χωριό, Σκαμνός, φτάσαμε  και κάναμε μια μικρή στάση  στο εκκλησάκι του Αγίου Ευσταθίου που βρίσκεται σε ένα λόφο. Ύστερα συνεχίσαμε, περνώντας δίπλα από τη τεράστια σε ύψος γέφυρα της Παπαδιάς, περπατώντας πάντα χαμηλότερα από τη σιδηροδρομική γραμμή και φτάσαμε μετά από μία ώρα  περίπου στον Ασωπό ποταμό.

Καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε και αρχίσαμε τη διάσχιση του φαραγγιού. Ένα φαράγγι  γεμάτο με ιτιές, πλατάνια, πουρνάρια, δρύς,  σκίνα, κουμαριές, κουτσοπιές αλλά και μέντες, ρίγανη, φλισκούνια, σπαθόχορτο και πάρα πολλά είδη λουλουδιών.

Ήταν μια  πανέμορφη διαδρομή μέσα στο ποτάμι που καθώς το νερό κατεβαίνει από ψηλά είναι όλο και περισσότερο ορμητικό. Περάσαμε  ανάμεσα από πανύψηλους  βράχους που υψώνονταν  πάνω από  τα κεφάλια μας μέχρι τον ουρανό .

Ψηλά στα βράχια φώλιαζαν όλων των ειδών τα άγρια πουλιά που με τις φωνές τους διαμαρτύρονταν  για την παρουσία μας κοντά στις φωλιές τους.Σε πολλά σημεία  τα κατακόρυφα βράχια  σχεδόν ενώνονταν  και το φως του  ήλιου δυσκολευόταν να φτάσει στο φαράγγι.

 

Η επίλεκτη ομάδα πέρασε από δύσκολα σημεία, κατέβηκε καταρράκτες με τη βοήθεια σχοινιών, κολύμπησε σε άπατα νερά και πέρασε από τα πιο όμορφα περάσματα ανάμεσα στα κατακόρυφα βράχια του φαραγγιού μέσα από τα ορμητικά νερά του Ασωπού. Προχωρώντας όλο και πιο χαμηλά το ποτάμι γινόταν όλο και πιο ήσυχο και αφού το διασχίσαμε μαζεύοντας ρίγανη και σπαθόχορτο από το οποίο φτιάχνεται το μελισσοβότανο για τα τραύματα, φτάναμε στον προορισμό μας μετά από 5 ώρες.

Κάποτε φάνηκε από μακριά η πέτρινη  γέφυρα Ντούνου, στη παλαιά οδό Λαμίας - Άμφισσας κοντά στο χωριό Ηράκλεια όπου μας περίμενε το πούλμαν. Κατευθυνθήκαμε στο πούλμαν όπου μας περίμεναν οι πεζοπόροι της δεύτερης ομάδας.

Η δεύτερη ομάδα αφού επισκέφτηκε τη Μονή Δαμάστας  έφτασε στην Ηράκλεια κοντά στο τοπικό Ελαιουργείο. Ξεκίνησαν από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και έκαναν  μια λίγο πιο εύκολη διάσχιση του Ασωπού  με οδηγό  τον Εμπεδοκλή, ανεβαίνοντας αντίθετα το ποτάμι μέσα στο φαράγγι του Ασωπού και επιστρέφοντας στο ίδιο σημείο.

 Το νερό ήταν αρκετά κρύο αλλά μετά από λίγο το συνηθίζεις. Αφού ανέβηκαν μια-δυό ώρες μέσα στο ποτάμι έφτασαν μέχρι τα στενά περάσματα και στη συνέχεια πήραν το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία μαζεύοντας στις όχθες του ρίγανη, θυμάρι και σπαθόχορτο.

Μετά από 4 ώρες περίπου οι πρώτοι πεζοπόροι έφτασαν στο πούλμαν  και αφού έβγαλαν τα βρεγμένα ρούχα  τους περίμεναν και τους τελευταίους. Όταν και οι τελευταίοι  πεζοπόροι  και των δυο διαδρομών κατέφτασαν,  όλοι μαζί  κατευθυνθήκαμε στα Καμένα Βούρλα  και, αφού τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο στα μαγαζάκια της παραλίας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Νίκαια.

Ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές διασχίσεις ποταμών  με αρκετά δύσκολα περάσματα που για μια ακόμα φορά όσοι συμμετείχαν έφυγαν κατενθουσιασμένοι.