Το Σάββατο, 1 Δεκεμβρίου 2018, με δύο πούλμαν επισκεφτήκαμε το μαντείο των Δελφών στους πρόποδες του Παρνασσού, όχι … για να πάρουμε τον χρησμό μας, αλλά για να ζήσουμε για λίγο το μεγαλείο της περιοχής που την αρχαία εποχή ήταν το κέντρο του τότε κόσμου.Ξεκινήσαμε από την Αθήνα , και, αφού πήραμε κάποιους φίλους μας από το Μετρό, συνεχίσαμε την Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας  με προορισμό την Αράχοβα και τους Δελφούς, κάνοντας μόνο μια μικρή στάση στην Αλίαρτο.

Ύστερα, αφού διασχίσαμε την Αράχοβα, κατευθυνθήκαμε προς  τη νοτιοανατολική πλευρά του Παρνασσού,  προς τους Δελφούς. Στους πρόποδες του  βουνού ήταν το ξακουστό μαντείο των Δελφών, αφιερωμένο στον θεό του φωτός Απόλλωνα.Εδώ η Πυθία  μασώντας φύλλα δάφνης έδινε τους αμφιλεγόμενους χρησμούς, όπως το « Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις », που μπορεί να έχει διπλή ερμηνεία « θα πας και θα γυρίσεις δεν  θα πεθάνεις στον πόλεμο ή θα πας, δεν θα γυρίσεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο». Φτάνοντας, μας περίμενε ο ξεναγός μας για μια περιήγηση στο ιστορικό μουσείο των Δελφών.

Μέσα από τα αρχαία ευρήματα μεταφερθήκαμε χιλιάδες χρόνια πίσω στην ιστορία αυτού του τόπου. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα οι Δελφοί, ο "ομφαλός της γης", αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών από ολόκληρο τον κόσμο, προσδίδοντας με τη φήμη τους αίγλη στον Παρνασσό.

Ύστερα από την ξενάγηση στο μουσείο, οι ορειβάτες, κάναμε μια γρήγορη βόλτα στους εξωτερικούς χώρους  και μαζευτήκαμε για την ανάβαση στο Κωρύκειο  Άντρο.Στο πάρκινγκ των Δελφών ετοιμαστήκαμε: βάλαμε ζεστά ρούχα, γάντια , σκουφιά, μπατόν και γκέτες  και ξεκινήσαμε.

Δίπλα από το ξενοδοχείο Δελφοί περνάει το παλιό μονοπάτι που ερχόταν από το αρχαίο λιμάνι της Κίρρας και ανέβαινε στο μαντείο των Δελφών και συνέχιζε μέχρι το Κωρύκειο Άντρο. Σήμερα, σηματοδοτημένο, αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού, το γνωστό Ε4.Αυτό το μονοπάτι θα έκανε η ορειβατική ομάδα: ξεκινώντας από τους Δελφούς και περνώντας από το Κρόκι θα ανέβαιναν στο Κωρύκειο Άντρο  και θα κατέληγαν μετά από πεντάωρη διαδρομή στα Αραχοβίτικα Λιβάδια.

Με τη βοήθεια του GPS πήραμε το μονοπάτι που οδηγεί από τους Δελφούς στο Σπήλαιο. Συνεχίσαμε τη δύσκολη ανηφορική πορεία μας, περπατώντας πάνω στο αρχαίο πλακόστρωτο μονοπάτι  που μας οδηγούσε προς την κορυφή του Παρνασσού. Ο καιρός καλός με λίγα σύννεφα, ό,τι πρέπει για χειμερινή πορεία. Φθάνοντας στα 1000 μέτρα υψόμετρο,  κοντά στο παρατηρητήριο κάναμε μια στάση, για να θαυμάσουμε την υπέροχη θέα.

Η θέα από εκεί, καθώς και σε όλη την πορεία μας ανεβαίνοντας από  τους Δελφούς, φανταστική! Από πάνω σου υψώνεται ο χιονισμένος Παρνασσός, με την ψηλότερη κορυφή του τη Λιάκουρα στα 2456 μ. και μπροστά σου, στους πρόποδές του, αγναντεύεις τους Δελφούς διακρίνοντας καθαρά πολλά από τα μνημεία της αρχαίας πόλης και πιο δίπλα την όμορφη Αράχοβα. Πιο κάτω βλέπεις το Χρισσό  και αριστερά του την κορυφή Κόχραν, που τους χωρίζει ο ποταμός Πλείστος με την κοιλάδα του καταπράσινη από τους απέραντους ελαιώνες με τις πασίγνωστες ελιές Άμφισσας. Στο βάθος θα δεις το απέραντο γαλάζιο του Κορινθιακού του κόλπου με το αρχαίο λιμάνι της Κίρρας και την Ιτέα και απέναντι τα χιονισμένα βουνά της Πελοποννήσου, Ζήρια και Χελμό. Φτάνοντας λοιπόν στο οροπέδιο συνεχίσαμε τον χωματόδρομο που φτάνει μέχρι το εκκλησάκι της Παναγίας  και από εκεί πήραμε το ανηφορικό μονοπάτι που σε φέρνει στο Κωρύκειο  Άντρο, σε υψόμετρο 1350 μέτρα.Εδώ, αφού επισκεφτήκαμε το αρχαίο σπήλαιο και βγάλαμε φωτογραφίες,   καθίσαμε να απολαύσουμε τη θέα προς τον χιονισμένο Παρνασσό. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο, φάγαμε ό,τι πρόχειρο είχε ο καθένας μαζί του, ένα σάντουιτς, ένα φρούτο, ξηρούς καρπούς,  για να πάρουμε δυνάμεις, λίγο τσιπουράκι  για το καλό της εκδρομής   και ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας.Πήραμε την κατεύθυνση προς τα Αραχοβίτικα Λιβάδια  και συναντήσαμε ύστερα από μια ώρα τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Εδώ ήρθε το πούλμαν και μας μετέφερε στις ταβέρνες, όπου είχαν φτάσει ήδη και οι πεζοπόροι. Περπατήσαμε  πάνω από 5 ώρες και ίσα –ίσα κάποιοι προλάβαμε να βρούμε κάτι για φαγητό στις μικρές ταβέρνες της περιοχής.Η δεύτερη ομάδα των πεζοπόρων  ύστερα από την ξενάγηση στους Δελφούς ανέβηκαν με το πούλμαν στα Αραχοβίτικα Λιβάδια. Ξεκινώντας την πορεία τους από εδώ , διασχίζοντας το οροπέδιο, και, περνώντας και από μια μικρή λίμνη, πήραν τον ανηφορικό δρόμο προς το Κωρύκειο Άντρο. Αφού και αυτοί επισκέφτηκαν το σπήλαιο, κατέβηκαν το μονοπάτι προς το εκκλησάκι της Παναγιάς  και ύστερα διέσχισαν το οροπέδιο φτάνοντας στις ταβέρνες στα Αραχοβίτικα Λιβάδια.Οι τουρίστες μας, αφού ξεναγήθηκαν μαζί και με τους πεζοπόρους και στον εξωτερικό χώρο των Δελφών, επισκέφτηκαν τα διάφορα αξιοθέατα της περιοχής και κατέληξαν και αυτοί στην Άμφισσα για βόλτες και γεύμα. Μετά το γεύμα επισκέφτηκαν την Αράχοβα , όπου περίπου κατά τις 6 το απόγευμα επέστρεψαν και οι πεζοπορικές ομάδες και μπαίνοντας όλοι  στα πούλμαν πήραμε τον δρόμο της επιστροφής μας για τη Νίκαια. Ήταν μια ωραία εκδρομή, στην οποία συνδυάσαμε την επίσκεψή μας στους Δελφούς και στην Άμφισσα με τις  όμορφες διαδρομές στους πρόποδες  του Παρνασσού.