- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 23 Ιανουαρίου 2020 23 Ιανουαρίου 2020
Μονοπάτι Φαρμακίδων, Υπάτη και Μονή Αγάθωνος
Την Κυριακή το πρωί της δεκάτης τρίτης του Οκτώβρη, ξεκινήσαμε από τη Νίκαια με προορισμό την Υπάτη, στο βουνό της Οίτης. Μετά από μια στάση στον Άγιο Κωνσταντίνο για καφέ, συνεχίσαμε για Λαμία.
Πηγαίνοντας στην Εθνική οδό μετά τις Θερμοπύλες προς Λαμία μπροστά και αριστερά διαγράφεται ο ορεινός όγκος της Οίτης. Στη βόρεια πλευρά της απλώνεται η εύφορη κοιλάδα του Σπερχειού ενώ στα νότια συνορεύει με τα επιβλητικά Βαρδούσια και την Γκιώνα, ενώ ανατολικά ο ποταμός Ασωπός τη χωρίζει από το Καλλίδρομο.
Εδώ στο μυθικό βουνό βρίσκεται η Πυρά του Ηρακλή όπου o μυθικός ήρωας κάηκε, για να γλιτώσει από τους φρικτούς πόνους που του προκάλεσε ο δηλητηριασμένος μανδύας του κένταυρου Νέσσου.
Η Οίτη φημίζεται από την αρχαιότητα για τα φαρμακευτικά φυτά της, όπως είναι ο ελλέβορος (σκάρφη), το σπαθόχορτο κ.ά. αλλά και για τα μανιτάρια της. Είναι ένα βουνό πλούσιο σε νερά, που ακόμα και σήμερα ξεδιψάει όλη την Αθήνα με το νερό που έρχεται από τη λίμνη του Μόρνου. Από τα οροπέδια της πηγάζουν αρκετά ποτάμια. Στα ανατολικά ο Ασωπός και ο Γοργοπόταμος, που καταλήγουν στο Σπερχειό. Στα δυτικά ο Ίναχος που καταλήγει και αυτός στο Σπερχειό, ενώ στα νότια έχει πολλά ρέματα που ενισχύουν τα νερά του Μόρνου. Εκτός από τα ποτάμια σε όλο το βουνό υπάρχουν παντού πηγές και έτσι ο πεζοπόρος απολαμβάνει δροσερό καθαρό νερό στις περισσότερες διαδρομές.
Φτάνοντας στην Υπάτη, οι πεζοπόροι έκαναν μια πολύ όμορφη διαδρομή στο μονοπάτι των Φαρμακίδων και στο Βυζαντινό κάστρο της Υπάτης περίπου 10 χιλιομέτρων.
Το μονοπάτι ξεκινάει λίγο έξω από το χωριό στη μεγάλη γέφυρα του Ξεριά και ανηφορίζει ομαλά προς το Καπνοχώρι. Φθάνοντας στον άσφαλτο δρόμο, συνεχίζουμε σε καλό μονοπάτι και μπαίνουμε στο Καπνοχώρι.
Στο πρώτο δρομάκι μετά την πλατεία κάνουμε αριστερά, αφού πρώτα προμηθευτούμε δροσερό νερό από την πέτρινη βρύση που υπάρχει στην πλατεία. Στη συνέχεια στην έξοδο του χωριού μπαίνουμε σε καλό μονοπάτι που κατηφορίζει με ελιγμούς και μας φέρνει στον Ξεριά. Παίρνουμε την κοίτη του ποταμού αριστερά προς την Υπάτη και στη διακλάδωση με σχετική πινακίδα στρίβουμε δεξιά προς τον καταρράκτη Κρεμαστό.
Ανεβαίνοντας στα βράχια ύστερα από λίγη ώρα συναντάμε το υπέροχο καταρράκτη. Φτάνοντας κοντά του εντυπωσιαστήκαμε από την ομορφιά του. Το ύψος του φτάνει τα 140 μέτρα και αυτή την εποχή είχε αρκετό νερό.
Δεν αρκεστήκαμε όμως σε αυτό και ανεβήκαμε και πιο ψηλά στον δεύτερο διπλό καταρράκτη. Εδώ συναντήσαμε και μια ομάδα που έκαναν καταρρίχηση από τον έναν καταρράκτη στο άλλον. Επιστρέφουμε και ανηφορίζουμε προς την Υπάτη, περνώντας από τη σπηλιά Ανεμότρυπα.
Συνεχίζοντας ανηφορικά φτάσαμε ως το κάστρο της Υπάτης με την υπέροχη με θέα προς όλη την κοιλάδα του Σπερχειού, το Μαλιακό κόλπο και την Όθρυ βορειότερα της Λαμίας.
Το Βυζαντινό κάστρο της Υπάτης ήταν διαφορετικό από τότε που το επισκεφτήκαμε για τελευταία φορά, λόγω των εργασιών που έγιναν πρόσφατα. Αφού βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες πήραμε ξανά το μονοπάτι που κατηφορίζει φθάνοντας τελικά μέχρι την πλατεία της.
Η Υπάτη είναι κτισμένη στη θέση της αρχαίας πόλης Υπάτα, στους πρόποδες του βουνού σε υψόμετρο 400μ.. Γνωστή παλαιότερα με την ονομασία Νέαι Πάτραι, αλλά και Πατραζίκ- είναι από τις σημαντικότερες κωμοπόλεις της ορεινής Φθιώτιδας. Υπήρξε έδρα του Δουκάτου Νέων Πατρών και από το 1319 και μέχρι το 1393 διοικητικό κέντρο του Καταλανικού Δουκάτου Αθηνών και Νέων Πατρών. Πάνω από το χωριό ξεχωρίζουν τμήματα του αρχαίου τείχους, ενώ διακρίνονται και οι μετέπειτα οχυρωματικές επεμβάσεις Βυζαντινών και Φράγκων. Ο οικισμός καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς τον Ιούνιο του 1944 με αποτέλεσμα να αφανιστούν τα περισσότερα από τα παλιά σπίτια.
Οι ιαματικές πηγές της Υπάτης με θερμοκρασία 33,5 οC αναβλύζουν από το 427 π.Χ. έπειτα από ισχυρό σεισμό που έπληξε την περιοχή. Τα νερά είναι κατάλληλα για δερματικές, αρθριτικές ασθένειες και παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος. Στην είσοδο της Υπάτης υπάρχει ένας μικρός καταρράκτης που κάποτε τροφοδοτούσε πέντε νερόμυλους.
Στη πλατεία του χωριού είχαν φτάσει και οι τουρίστες που στο μεταξύ είχαν επισκεφτεί το μοναστήρι όπου ασκήτευσε ο όσιος Αγάθωνας. Διασώζονται στη Μονή πολλά πολύτιμα κειμήλια και τίμια λείψανα. Η προσφορά της Μονής στους χρόνους της Επανάστασης του 1821 είναι πολύ μεγάλη. Στη Μονή λειτούργησαν κατά καιρούς διάφορες σχολές, σχολή χωροφυλακής, ιερατική, γεωργική και δασική. Το Μοναστήρι βρίσκεται μέσα σε θαυμάσιο φυσικό τοπίο και διαθέτει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Οίτης που λειτουργεί από το 1953. Εδώ έχει δημιουργηθεί ένας μικρός βοτανικός κήπος που περιλαμβάνει τα σημαντικότερα είδη χλωρίδας της Οίτης και αποτελεί το μοναδικό στο είδος του στην περιοχή. Το ενδιαφέρον του επισκέπτη τραβά αναμφισβήτητα το εκτροφείο πτερωτών θηραμάτων αλλά και ο μοναδικός κήπος με τα παγώνια, τους φασιανούς, τις πέρδικες, τις πάπιες και διάφορα άλλα είδη πτηνών. Ο καθένας όμως μαγεύεται κυριολεκτικά στη θέα ενός ελαφιού, αφού στον περιφραγμένο χώρο της Μονής, εκτάσεως 1200 στρεμμάτων περίπου, ζει σε κατάσταση «ημιελεύθερης» ζωής ένας σημαντικός αριθμός ελαφιών.
Επιστρέφοντας στην Υπάτη οι τουρίστες επισκέφτηκαν και το Βυζαντινό Μουσείο όπου εκτίθενται τμήματα παλαιοχριστιανικών ψηφιδωτών δαπέδων, βυζαντινά μαρμάρινα νομίσματα και διάφοροι θησαυροί.
Τέλος, λίγο πριν αναχωρήσουμε, επισκεφτήκαμε το Κακογιάννειο Αστεροσχολείο, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, στα τέλη του 2010 και στεγάζεται στο ιστορικό κτήριο του Δημοτικού Σχολείου Υπάτης.
Το κτήριο παραχωρήθηκε από τον πρώην Δήμο Υπάτης του οποίου ο εξοπλισμός χρηματοδοτήθηκε με δωρεά του ζεύγους Υπαταίων, Σταύρου & Ειρήνης Κακογιάννη, το 2008, προς τον Σύλλογο Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας «Ο Ηρακλής».
Αποτελεί κέντρο εκπαίδευσης, έρευνας και διάδοσης της επιστήμης της Αστρονομίας για τους μαθητές και κάθε ενδιαφερόμενο περί την επιστήμη της Αστρονομίας. Διαθέτει μικρό Πλανητάριο, αίθουσες προβολών, διαλέξεων, εκδηλώσεων, σεμιναρίων και παρουσιάσεων που σχετίζονται με την Αστρονομία.
Στις 18.00 αναχωρήσαμε για την επιστροφή μας στη Νίκαια με ενδιάμεση στάση στα Καμένα Βούρλα.
