Την Κυριακή, 16 Νοεμβρίου 2019, πραγματοποιήσαμε μια ημερήσια  εκδρομή στο Καλλίδρομο, με πάρα πολύ καλό καιρό για την εποχή του. Το Καλλίδρομο είναι βουνό της Φθιώτιδας  στα ανατολικά της Οίτης, πάνω από τα στενά των Θερμοπυλών, με ψηλότερη κορυφή την Γκιόζα ή Σταυρός(1400μ.). Στη διαδρομή μας κάναμε μια στάση  στον ΄Αγιο Κωνσταντίνο και στη συνέχεια φύγαμε για τις Θερμοπύλες.

Προσπεράσαμε το άγαλμα του Λεωνίδα και πήραμε το δρόμο  για το χωριό Ανάβρα Φθιώτιδας. Στην πλατεία του χωριού αφήσαμε τους πεζοπόρους για να κάνουν τη διαδρομή Μονή Αγίου Ιωάννη Θεολόγου –Θερμοπύλες. Οι πεζοπόροι πήραν το χωματόδρομο που ανεβαίνει στο Παλαιόκαστρο  και από εκεί το μονοπάτι για τη Δρακοσπηλιά. Φθάνοντας στο διάσελο πάνω από τις Θερμοπύλες με θέα το Μαλιακό και τις εκβολές του Σπερχειού ποταμού περπάτησαν στο χωματόδρομο και αφού πέρασαν το ποταμάκι  συνάντησαν   το μονοπάτι της Ανοπαίας ατραπού για να κατέβουν στις Θερμοπύλες. Ήταν μια 4ωρη διαδρομή που στις Θερμοπύλες τους περίμενε το πούλμαν για να τους πάει στα λουτρά των Θερμοπυλών.

Εν τω μεταξύ οι ορειβάτες επέστρεψαν με το πούλμαν στις Θερμοπύλες  και παίρνοντας την παλαιά Εθνική οδό για Λαμία μετά από λίγα χιλιόμετρα  στρίψαμε ανηφορίζοντας προς τον Μπράλο  και σε λίγη ώρα φτάσαμε στη μονή Δαμάστας.

Η Ιερά Μονή Δαμάστας, αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου, βρίσκεται στις πλαγιές του Καλλίδρομου σε ύψος 580 μ., μέσα σε ένα μαγευτικό περιβάλλον  με θαυμάσια θέα προς την Οίτη και την Όρθρυ. Είναι γυναικεία μονή και ο Ναός έχει αναγερθεί δαπάναις του Καπετάν Ιωάννη Δυοβουνιώτη. Η Μονή έχει υποστεί πολλές καταστροφές, με τη μεγαλύτερη να καταγράφεται στα χρόνια του '21, όταν πυρπολήθηκε από τους Τούρκους. Τότε καταστράφηκαν τα πολύτιμα κειμήλια και η βιβλιοθήκη της. Η ονομασία της «Δαμάστα» μάλλον προήλθε από την πόλη Δαμασκό, απ' όπου, όπως κάποιοι πιστεύουν, ήρθε η Ιερά εικόνα της Παναγίας.

Κάναμε μια σύντομη επίσκεψη στο μοναστήρι και ξεκινήσαμε την πεντάωρη διαδρομή μας παίρνοντας το χωματόδρομο που ξεκινάει λίγο πριν φτάσουμε στο μοναστήρι αριστερά της ασφάλτου.  Στην αρχή  βαδίζουμε σε δασικό δρόμο που ανηφορίζει και  μετά μπαίνουμε σε μονοπάτι σε ελατοδάσος που μας φέρνει στο ξωκλήσι της Παλαιοπαναγιάς, σε υψόμετρο 1100 μέτρα, όπου υπάρχει και πηγή νερού.  

Εδώ κάνουμε μια στάση για ξεκούραση  και στη συνέχεια κατηφορίζουμε παίρνοντας τα κόκκινα σημάδια. Το μονοπάτι κινείται μέσα σε πλούσια βλάστηση  με φυτά αειθαλή (πουρνάρια, φιλίκια, σχίνα, πικροδάφνες, κουμαριές, πεύκα και στα πιο ψηλά μέρη έλατα) καθώς και φυλλοβόλα (βελανιδιές με τα λίγα ξερά φύλλα τους την εποχή αυτή  να χρυσίζουν και πλατάνια μέσα στις  ρεματιές), όλα περιτριγυρισμένα με  αναρριχώμενα αγράμπελη και κισσό.

Στα ψηλότερα σημεία συναντήσαμε και κοπάδια από αγελάδες που έβοσκαν αμέριμνες στα λιβάδια και μας κοίταζαν περίεργα, καθώς περνούσαμε από κοντά τους. Χαμηλότερα περπατήσαμε  και στο μονοπάτι του Εφιάλτη που ακολουθώντας το ρέμα φθάνει στο χωριό των Θερμοπυλών. Στο τελευταίο κομμάτι η διαδρομή ήταν κατηφορική και αφού περάσαμε το ποταμάκι που αυτή την περίοδο είχε λιγοστό νερό και μετά από αρκετή ώρα φτάσαμε πάνω από το χωριό των Θερμοπυλών.  Ήταν η ίδια διαδρομή από όπου στη μάχη των Θερμοπυλών οι  Πέρσες οδηγούμενοι από τον Εφιάλτη έφτασαν στα νώτα των Ελλήνων και περικύκλωσαν τον Λεωνίδα με τους τριακόσιους Σπαρτιάτες και Θεσπιείς.

Στο χωριό μας περίμενε  το πούλμαν με τους υπόλοιπους και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στα Καμένα Βούρλα για την τελευταία μας στάση  για να τσιμπήσουν κάτι πρόχειρο οι ορειβάτες και να κάνουμε ιαματικά λουτρά στις

Θερμές ιαματικές πηγές Κουνιαβίτη. Στις 18.30 είχε πλέον βραδιάσει και όλοι μαζί ξεκινήσαμε  για την επιστροφή μας στη Νίκαια, ευχαριστημένοι για μια ακόμη όμορφη μέρα που περάσαμε στην εκδρομή μας με τον Φυσιολάτρη.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•