Το Δεκαπενταύγουστο, ημέρα Σάββατο, ξεκινήσαμε με ένα πούλμαν από τη Νίκαια, παραλάβαμε αρκετούς και από το Αιγάλεω και, αφού κάναμε μια στάση στο Αρτεμίσιο  για τα απαραίτητα φύγαμε για Τρίπολη -Μεγαλόπολη-Καλό Νερό Μεσσηνίας.  Πριν το Καλό Νερό στρίψαμε για Σιδηρόκαστρο όπου και πήραμε τρεις φίλους μας που έκαναν διακοπές στη Μεσσηνία , περάσαμε τον Αυλώνα και τον Πλατανιά  και φτάσαμε στη γέφυρα της Αρχαίας Φυγάλειας.

Εδώ στη γέφυρα της Φιγάλειας, θα ξεκινούσε η διάσχιση του φαραγγιού της Νέδας, του μοναδικού ποταμού της Ελλάδας με θηλυκό όνομα. Ο Παυσανίας μας αναφέρει ότι τα αγόρια της περιοχής αφιέρωναν τα μακριά μαλλιά τους και λούζονταν στο ποτάμι, ώστε να αποκτήσουν δύναμη, κατά τη μετάβασή τους από την παιδική στην εφηβική και ώριμη ηλικία.

Εδώ στη γέφυρα ετοιμάστηκαν αυτοί που θα έμπαιναν μέσα στο ποτάμι, εξοπλίστηκαν με τα απαραίτητα κράνη, στολές, μαγιό κ.λ.π. , φωτογραφήθηκαν και πέρασαν κάτω από τη γέφυρα, για να μπουν στο νερό. Η εμπειρία κατάβασης του ποταμού για κάποιους πρωτόγνωρη.

 Σε κάποια σημεία το νερό του ποταμού ορμητικό και χρειάστηκαν σχοινιά, για να περάσουν με ασφάλεια.

 Σε άλλα σημεία το βάθος πάνω από δυο μέτρα κι εκεί άφηναν το ρεύμα να τους παρασύρει κολυμπώντας για αρκετή απόσταση.

Αριστερά και δεξιά σε πολλά σημεία υψώνονταν πανύψηλα βράχια , απ’ όπου έσταζαν σταγόνες νερού.

Το βουητό του νερού και τα κελαηδίσματα των  πουλιών τους συντρόφευαν σε όλη τη διαδρομή.

Μετά από μια τετράωρη πορεία μέσα στο ποτάμι, το φαράγγι άρχισε να πλαταίνει και αντίκρισαν τη γέφυρα του Στομίου.

 Έφτασαν ως το Στόμιο, την ομώνυμη πέτρινη γέφυρα και προχώρησαν ως το Σπήλαιο.

Εδώ το ποτάμι εισέρχεται μέσα στο στόμιο, περνάει μέσα από το βουνό και συνεχίζει την πορεία του πίσω από το βουνό προς τη θάλασσα.

Έχοντας μαζί τους σχοινιά και φακούς προχώρησαν αρκετά μέσα στο  σπήλαιο μέχρι το σημείο όπου υπάρχουν δυο επίπεδα και από ψηλά πέφτει μέσα στο στόμιο ένας μικρός καταρράκτης.

Στην οροφή του σπηλαίου ρίχνοντας το φως από τους φακούς έβλεπες χιλιάδες νυχτερίδες να  κρέμονται ανάποδα από την οροφή και άλλες ενοχλημένες από το φως να προσπαθούν να βρουν τρύπες στα βράχια, για να κρυφτούν. Το  επίπεδο του νερού ήταν αρκετά ανεβασμένο και το ρεύμα σε παρέσυρε, αλλά με τη βοήθεια των σχοινιών καταφέραμε να επιστρέψουμε πίσω στην είσοδο.

Στη συνέχεια ανεβήκαμε από την κοίτη με  σχοινιά και επισκεφτήκαμε τους δυο πανέμορφους καταρράκτες.

Βγάλαμε φωτογραφίες , κολυμπήσαμε στις βάθρες τους και στη συνέχεια πήραμε το μονοπάτι για το πέτρινο γεφύρι.

Λίγο πιο πέρα από τους καταρράκτες, μετά από μια ανηφορίτσα, βρίσκεται και το εκκλησάκι της Παναγιάς, όπου κάποιοι έκαναν μια επίσκεψη. Στη συνέχεια όλοι επέστρεψαν στη γέφυρα Στομίου, όπου είχαν έλθει με το φορτηγάκι τα στεγνά τους ρούχα και, αφού άλλαξαν, πήραν τον δρόμο για το χωριό.

Εδώ στους καταρράκτες είχαν κατέβει και όσοι δεν διέσχισαν όλο το φαράγγι , άλλοι με τα φορτηγάκια και άλλοι με τα πόδια και περπάτησαν και αυτοί το κάτω μέρος του ποταμού και επισκέφτηκαν τους φανταστικούς καταρράκτες της Νέδας.

Σιγά σιγά επέστρεφαν στη γέφυρα και οι υπόλοιποι  που έκαναν τη διάσχιση και όλοι μαζί ανεβήκαμε στο χωριό , Πλατανιά,  οι ταβέρνες του οποίου μας υποδέχτηκαν με ντόπιες λιχουδιές.

Αναχωρήσαμε, κατά τις 5 το απόγευμα, για Νίκαια, μέσω Μεγαλόπολης, Τρίπολης, στην οποία φτάσαμε γύρω στις 9 το βράδυ, μετά από μια ολιγόλεπτη στάση στο Σπαθοβούνι.

Ήταν μια  υπέροχη εκδρομή στο φανταστικό ποτάμι της Νέδας. Επιστρέψαμε  στη βάση μας κουρασμένοι σωματικά αλλά  με τις μπαταρίες μας γεμάτες, για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της εβδομάδας που ερχόταν.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•