- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 10 Νοεμβρίου 2021 10 Νοεμβρίου 2021
Με δυο πούλμαν ξεκινήσαμε από Νίκαια και Αιγάλεω για το λιμάνι του Πειραιά, όπου μας περίμεναν ήδη κάποιοι φίλοι, το πρωί της Παρασκευής, 17 Σεπτεμβρίου 2021, με προορισμό την « αρχόντισσα » Σύρο.
Φτάσαμε στο νησί και, παίρνοντας τον νοτιότερο και μακρύτερο προς τον Γαλησσά δρόμο, αυτόν που περνά από Αζόλιμνο, Βάρη, Ποσειδωνία, την « Κηφισιά » της Σύρου, με τις ωραίες και μεγάλες επαύλεις των πλούσιων του νησιού, Φοίνικα, βρισκόμαστε στις 12 περίπου στο ξενοδοχείο μας, όπου πήραμε τα δωμάτιά μας. Όσοι θέλαμε κατεβήκαμε στην παραλία του Γαλησσά για μπάνιο και όλοι βρεθήκαμε στην τραπεζαρία, στη συνέχεια, για το πλούσιο γεύμα μας.
Ξαπλώσαμε έπειτα και στις 17:30 ήμαστε έτοιμοι για να παραλάβουμε τους ξεναγούς μας, που μας περίμεναν στην υποδοχή του ξενοδοχείου, για περιήγηση στην Άνω Σύρο, τον μεσαιωνικό οικισμό.
Στην πλατεία που δημιουργείται στην κύρια πύλη του Κάστρου χωριστήκαμε σε 2 ομάδες : η μία ανέβηκε ως πάνω, στον καθολικό ναό του Αγίου Γεωργίου, περνώντας από τον Άγιο Νικόλαο τον Φτωχό.
Η θέα από εκεί μοναδική, προς το λιμάνι και τον απέναντι λόφο, των Ορθοδόξων, με τον ναό της Ανάστασης στην κορυφή, προς το λοιμοκαθαρτήριο, το γνωστό Λαζαρέτο.
Κατηφορίζοντας επισκέφθηκε την Παναγία του Καρμήλου και το Μοναστήρι των Καπουκκίνων.
Φυσικά, η ομάδα δεν παρέλειψε να επισκεφθεί το περίφημο Μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη, όπου εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα του μεγάλου συνθέτη και τραγουδιστή. Επιστρέφοντας , καθώς άναβαν τα πρώτα φώτα, φάνηκε η γοητεία της Πιάτσας , του κεντρικού δρόμου του οικισμού, με τα πολλά ταβερνάκια, καφέ, μπαρ και τα μαγαζάκια με τουριστικά είδη.
Η δεύτερη ομάδα, για να αποφύγει τα πολλά σκαλιά ως την κορυφή του Κάστρου, παρέμεινε χαμηλότερα, επισκεπτόμενη μερικά από τα παραπάνω αξιοθέατα.
Μετά από μια 3ωρη σχεδόν περιήγηση βρεθήκαμε κάτω στην πρωτεύουσα του νησιού, την Ερμούπολη, όπου επισκεφθήκαμε πρώτα μια βιοτεχνία λουκουμιών. Ενημερωθήκαμε για την παρασκευή τους, αγοράσαμε λουκουμάκια, σήμα κατατεθέν του νησιού, και τις χαρακτηριστικές χαλβαδόπιτες και ξανά στο πούλμαν για το κέντρο. Εκεί παραμείναμε ως τις 11, κάνοντας βόλτες, φωτογραφίζοντας, αγοράζοντας ενθύμια και δειπνώντας, βέβαια, όσοι θέλαμε… Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας και πήγαμε για διανυκτέρευση, γύρω στις 11:30, έχοντας γνωρίσει αρκετά το νησί από όσα μας έλεγε η ξεναγός μας.
Σάββατο, 18-9-21, προγευματίσαμε από τον πλούσιο μπουφέ του ξενοδοχείου και χωριστήκαμε σε 2 ομάδες: οι 45 πεζοπόροι στο ένα πούλμαν και οι 40 περιηγητές στο άλλο.
Οι πεζοπόροι αφού πρώτα επισκέφτηκαν το μοναστήρι της Αγίας Βαρβάρας ξεκίνησαν την πορεία τους προς την παραλία Δελφίνι.
Αφού περπάτησαν στο μονοπάτι έφτασαν στην υπέροχη παραλία στο Δελφίνι. Οι περισσότεροι προτίμησαν την παραλία αυτή για μπάνιο και στη συνέχεια επέστρεψαν στο Κίνι.
Κάποιο συνέχισαν το δύσκολο παραλιακό μονοπάτι προς Βαρβαρούσσα και φτάνοντας εκεί κουρασμένοι κάθισαν να ξεκουραστούν και να κολυμπήσουν.
Μια μικρή ομάδα αποφάσισαν να φτάσουν μέχρι και την απομακρυσμένη παραλία του Αετού και όλοι μαζί επιστρέψαμε στο Δελφίνι και παίρνοντας το παραλιακό μονοπάτι φτάσαμε στο Κίνι για γεύμα στις παραλιακές ταβέρνες του.
Οι « τουρίστες » έφυγαν από τον πάνω δρόμο για την Ερμούπολη, όπου παραλάβαμε την ξεναγό μας, με την οποία, στη συνέχεια, κάναμε περιήγηση στο ονομαστό Κοιμητήριο της πρωτεύουσας, με τα μοναδικά γλυπτά-σήματα των ταφικών μνημείων, και στο Βιομηχανικό Μουσείο της πόλης, όπου συμπληρώσαμε τις γνώσεις μας για την εποχή της μεγάλης ανάπτυξης του νησιού, από την εποχή που ήρθαν σε αυτό πολλοί πρόσφυγες από Ψαρά, Κάσο, Χίο και Μ. Ασία, από τον καιρό της Επανάστασης του 1821 ήδη, στον τομέα του εμπορίου κυρίως , αλλά και στη ναυτιλία, τη ναυπηγική, τη βιομηχανία.
Ακολούθως, παίρνοντας τον δρόμο που περνά από το Πισκοπιό, το πιο πράσινο χωριό του νησιού, έγινε επίσκεψη στο ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Βαρβάρας, ιδρυμένο στις αρχές του 20ού αι., σε σημείο με μοναδική θέα προς το Κίνι. Στην παραλία του κατέληξαν για μπάνιο και γεύμα.
Όταν συγκεντρωθήκαμε όλοι, το απογευματάκι, αναχωρήσαμε για το ξενοδοχείο μας για ξεκούραση και για ένα 2ο μπάνιο, όσοι ήθελαν. Κάποιοι ανηφόρισαν ως το εκκλησάκι της Αγίας Πακούς ( Αγίας Υπακοής ), στο λοφάκι πάνω από το ξενοδοχείο μας, κοντά στο οποίο μπορεί κανείς να δει απομεινάρια της αρχαίας ακρόπολης και του αρχαίου οικισμού του Γαλησσά. Από εκεί πάνω μπορεί κανείς να δει και την όμορφη και απομονωμένη παραλία του Αρμεού.
Το βραδάκι δεν προβάλαμε και πολλές αντιστάσεις για 2η φορά στον πλούσιο μπουφέ μας, ενώ ακολούθησαν η γνωστή μας αστροπαρατήρηση από τον « μαέστρο » του είδους Ηλία και μια βόλτα στο εσωτερικό του οικισμού του Γαλησσά, ως τον καθολικό ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού.
Στα δωμάτιά μας μαζευτήκαμε αργά για ξεκούραση και όρεξη για περισσότερα την επόμενη μέρα!
Κυριακή πρωί, 19 Σεπτεμβρίου, 5 φίλοι μας ξεκίνησαν από τον Γαλησσά μια πεζοπορία ως το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου με τη βοήθεια του Φυσιολάτρη φίλου μας Βαγγέλη με καταγωγή από το νησί της Σύρου. Αφού ανηφορήσαμε τον τσιμεντόδρομο από την πίσω μεριά του ξενοδοχείου μας πήραμε το κατηφορικό μονοπάτι και σε λιγότερο από μια ώρα φτάσαμε στον άγιο Στέφανο, ένα παρεκκλήσι εξαιρετικής ομορφιάς ανάμεσα στα βράχια.
Ο Άγιος Στέφανος , είναι ένα μικρό καθολικό παρεκκλήσι χτισμένο κυριολεκτικά μέσα σε μια σπηλιά, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα, έχοντας για πάτωμα και ταβάνι τα τεράστια βράχια.
Σύμφωνα με την παράδοση το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου έχτισε ένας ψαράς από τον Γαλησσά, ο Στέφανος, ο οποίος κινδύνεψε από ένα τεράστιο χταπόδι που τον τραβούσε στη θάλασσα. Έκανε τάμα στον Άγιο Στέφανο να τον σώσει και έτσι έχτισε το εκκλησάκι στο απόμερο αυτό σημείο.
Το ξωκλήσι του Αγίου Στεφάνου στον Γαλησσά της Σύρου γιορτάζει δύο φορές το χρόνο, μία στις 19 Αυγούστου και μία στις 26 Δεκεμβρίου, και γεμίζει από κόσμο, που έρχονται σε αυτό με τις βάρκες. Μετά την λειτουργία προσφέρεται στους πιστούς μαστίχα και συριανό λουκούμι.
Θαυμάσαμε τη θέα , βγάλαμε και τις φωτογραφίες μας και επιστρέψαμε στον Γαλησσά και από εκεί στην Ερμούπολη όπου συναντήσαμε την υπόλοιπη ομάδα.
Οι υπόλοιποι, αφού κάναμε νωρίς μπάνιο στη θάλασσα πήραμε το πρωϊνό μας και στις 10.00 φορτώσαμε τις αποσκευές μας στα πούλμαν, συνέχισαν ως την Ερμούπολη, όπου μας ανέμεναν οι ξεναγοί, για να μας κάνουν την περιήγηση μέσα στην Ερμούπολη τώρα, σε 2 ομάδες.
Η πρώτη ξεκίνησε στις 11 και η δεύτερη στις 11:30. Και οι δύο επισκεφθήκαμε πρώτα το μεγαλοπρεπές και επιβλητικό Δημαρχείο, έργο της Σχολής του Τσίλερ, στην πλατεία Μιαούλη, έπειτα το Θέατρο « Απόλλων », μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, τον Άγιο Νικόλα τον Πλούσιο, στη συνοικία Βαπόρια με τα εντυπωσιακά καπετανόσπιτα, όπου κάναμε μικρή βόλτα, φτάνοντας ως την « παραλία » τους και τελευταία τον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, όπου φυλάσσεται η εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου, έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
Στο ενδιάμεσο διάστημα γίνονταν κάποιες στάσεις, ώστε να θαυμάσουμε νεοκλασικά κτήρια ή κάποια άλλα αξιοθέατα.
Μετά το πέρας της ξενάγησης μας έμενε κάποιος χρόνος για να τσιμπήσουμε κάτι, αν θέλαμε, για τα τελευταία ψώνια και για μια τελευταία βόλτα, πριν να επιβιβαστούμε στο πλοίο της επιστροφής, στις 4 η ώρα.
Είχαμε ένα πολύ ήρεμο ταξίδι επιστροφής ως τον Πειραιά, όπου φτάσαμε 8 παρά κάτι, επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν και γυρίσαμε στη Νίκαια, για άλλη μια φορά « χορτάτοι », γεμάτοι νέες εντυπώσεις και μοναδικές!
