- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 10 Δεκεμβρίου 2021 10 Δεκεμβρίου 2021
Το πρώτο Σάββατο του Οκτωβρίου 2021 πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή στα Γεράνεια Όρη, εφαρμόζοντας πιστά τους ισχύοντες υγειονομικούς κανόνες λόγω κορονοϊού. Ένα βουνό που δοκιμάστηκε από τις φωτιές του Καλοκαιριού αλλά ένα μεγάλο μέρος του τελικά σώθηκε. Ολόκληρη η περιοχή προστατεύεται από το “Natura 2000” και είναι κατάφυτο από πεύκα, βελανιδιές, πουρνάρια, αριές, μυρτιές και πλατάνια και στα ψηλότερα σημεία του συναντάς την κεφαλληνιακή ελάτη. Σύμφωνα με το μύθο το όνομα του βουνού προέρχεται από τους γερανούς (πουλιά με μακρύ λαιμό). Κατά τον κατακλυσμό, την εποχή του Δευκαλίωνα, ο Μέγαρος, γιος του Δία και της νύμφης Σιθνίδας, για να σωθεί κολύμπησε προς τις κορυφές του βουνού οδηγούμενος από τις κραυγές των γερανών που πετούσαν από επάνω του.
Η μοναδική θέα από ψηλά προς τον Κορινθιακό, η ποικιλία των διαδρομών μαζί με τα καθαρισμένα και σηματοδοτημένα μονοπάτια (πράσινο, κίτρινο, κόκκινο και μπλε μονοπάτια) από τον Ορειβατικό Σύλλογο Λουτρακίου καθιστούν τα Γεράνεια προσφιλή τόπο προορισμού για κάθε πεζοπόρο και φυσιολάτρη.
Ξεκινήσαμε πρωί από τη Νίκαια και κάναμε την πρώτη στάση μας στο Λουτράκι, γνωστό από το φημισμένο επιτραπέζιο μεταλλικό νερό και τα ιαματικά λουτρά του.
Στη συνέχεια φύγαμε για τα Πίσια από όπου ξεκινάει το μονοπάτι για την Παναγία τη Φανερωμένη και τη μικρή και μεγάλη Ντουσκιά.
Η πρώτη 4ωρη πορεία θα έφτανε στη Φανερωμένη και από εκεί θα συνέχιζε προς το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας μέχρι το Δίκαστρο. Το Δίκαστρο ή αρχαία Οινόη, είναι ένα αρχαίο φρούριο με ισοδομικά τείχη και με καταπληκτική θέα το χωριό Σχίνο, τις Αλκυονίδες νήσους και απέναντι Κιθαιρώνα και Ελικώνα.
Μετά την επίσκεψη στο Δίκαστρο και στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας οι πεζοπόροι κατευθύνθηκαν στη Σκάλα Γερακίνας, ένα φαρδύ κατηφορικό μονοπάτι που φτάνει μέχρι τα πρώτα σπίτια του Σχίνου και κατέληξαν στις ταβέρνες της παραλίας.
Η δεύτερη ορειβατική ομάδα κινήθηκε μαζί με την πρώτη μέχρι στο εκκλησάκι της Φανερωμένη. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο στο εκκλησάκι, ξεκινήσαμε για τις κορυφές της μικρής και της μεγάλης Ντουσκιάς.
Πήραμε το κόκκινο μονοπάτι που έρχεται από τα Πίσια και κατευθύνεται προς τη μικρή και τη μεγάλη Ντουσκιά. Πρώτα ανεβήκαμε στη μικρή Ντουσκιά και στη συνέχεια κατεβήκαμε στο πλάτωμα από όπου με ελεύθερη ανάβαση κατακτήσαμε την κορυφή της μεγάλης Ντουσκιάς.
Η μέρα ιδανική για πεζοπορία αλλά ο δυνατός αέρας στην κορυφή μας δυσκόλεψε και μας έκανε να συντομέψουμε την αναχώρησή μας. Ξεκινήσουμε την κατάβαση παίρνοντας πλέον τα μπλε σημαδάκια, και ακολουθώντας μια δύσκολη κατηφορική πορεία κάποτε φτάσαμε επιτέλους στο χωματόδρομο. Το μονοπάτι κόβει αρκετές φορές το δρόμο και τελικά φτάνει σε μια μικρή ρεματιά, που, αν την πάρεις, αριστερά καταλήγει στο Δίκαστρο με θαυμάσια θέα προς τον Κορινθιακό και τις Αλκυονίδες.
Ανεβήκαμε τα μισογκρεμισμένα τείχη και από το κάστρο είχαμε θέα προς το Σχίνο και τη θάλασσα στον κόλπο των Αλκυονίδων νήσων. Για μια στιγμή νόμιζες πως αν έκανες ένα βήμα θα προσγειωνόσουν στις Αλκυονίδες νήσους.
Επιστροφή στο Σχίνο αφού πήραμε το κατηφορικό μονοπάτι για να φτάσουμε στα πρώτα σπίτια του χωριού. Εδώ μας περίμενε το πούλμαν για να πάμε στην παραλία του Σχίνου αρκετά κουρασμένοι μετά από μια πανέμορφη 7ωρη πεζοπορία στα Γεράνεια Όρη. Εδώ είχαν φτάσει και οι πεζοπόροι της μικρής διαδρομής καθώς και οι τουρίστες που πριν είχαν επισκεφτεί τα Πίσια και το Σχίνο .
Ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός και κάποιοι προτίμησαν να κολυμπήσουν στα ήσυχα αλλά παγωμένα νερά του Κορινθιακού κόλπου. Ύστερα στις τοπικές ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα γευτήκαμε τους νόστιμους ψαρομεζέδες.
Το απόγευμα ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας μέσω των Μεγάρων κάνοντας μια στάση στο Αλεποχώρι, για καφέ ή καμιά βόλτα δίπλα στη θάλασσα και στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για τη Νίκαια.
Ήταν μια πεζοπορία στα πανέμορφα μονοπάτια των Γερανείων, από την οποία όλοι μείναμε κατενθουσιασμένοι. Περπατήσαμε μέσα στα δάση με έλατα, πεύκα , κουμαριές και σκίνους δίπλα στα καμένα από τη φωτιά του καλοκαιριού. Μας απομένει πλέον την επόμενη φορά να κατακτήσουμε και το Μακρυπλάγι , την ψηλότερο κορυφή των Γερανείων στα 1370μ.
