Άκρως συγκινητική η μέρα, καθώς 100 και πλέον φίλοι και μέλη του ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗ ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και το Σάββατο 14 Ιανουαρίου, ανηφόρισαν το μονοπάτι της Ειρήνης, εδώ και κάποιους μήνες σηματοδοτημένο με το σήμα της ειρήνης και καθαρισμένο από πρόθυμους εθελοντές.

 

Από τα νταμάρια του Καραμπίνη ξεκινήσαμε όλοι και ακολουθώντας το ανηφορικό μονοπάτι στο πλάι του μικρού καταπράσινου φαραγγιού, με το σημαδάκι της ειρήνης να προβάλλει σε τακτά διαστήματα, φτάσαμε στον δασικό δρόμο, σε μια διασταύρωση του οποίου διαχωρίστηκαν οι δυο ομάδες των πεζοπόρων.

 

Οι περισσότεροι περπάτησαν ολόκληρη τη διαδρομή συνολικά 8 χιλιόμετρα η οποία ανεβαίνει στην κορυφή του όρους Αιγάλεω κάτω από τα πυροβολεία και στη συνέχεια κινείται νοτιοδυτικά.

Όμορφη διαδρομή μέσα στα πεύκα και σε σκιά κατεβαίνει σε ένα χωματόδρομο, περνάει από μικρές σπηλιές και με θέα το Σκαραμαγκά φτάνει σε κάποιο σημείο με τραπεζάκια όπου μπορεί να γίνει και πικ νικ. 

Ύστερα από 3 ώρες περίπου διαδρομής φτάσαμε στη καλύβα των κυνηγών. Εδώ είχαν φτάσε νωρίτερα και όσοι συντόμεψαν τη διαδρομή και έφτασαν  στο « Στέκι των Κυνηγών ».

 

‘Όλοι βοήθησαν να φτιαχτεί ο χώρος  όπου θα γινόταν η εκδήλωση προς τιμήν της Ειρήνης μας, που στερηθήκαμε σχεδόν ένα χρόνο πριν…

Με αυτοκίνητα μεταφέρθηκαν στον ίδιο χώρο και 20 φίλοι που ήρθαν από το  Κυριάκι, μαζί με τον σύζυγο της Ειρήνης, όπως και τα εδέσματα, το κρασάκι, το σταράκι, που, επίσης, ετοίμασε μια καλή μας φίλη.

Τακτοποιήθηκαν όλα στα τραπέζια που στήσαμε και απλωθήκαμε στον γύρω τόπο, μέσα κι έξω ακόμα από το περιφραγμένο Στέκι. Κάποιοι από εμάς μάζεψαν και λίγα χορταράκια…

Τα τραγούδια  που ακούγονταν από το ηχητικό σύστημα που είχαμε μεταφέρει στο βουνό μας θύμιζαν την αγωνιστικότητα και τη συνεχή πάλη της αγαπημένης για την απόδοση της δικαιοσύνης, για την επικράτηση του καλού…

Ο καιρός, στο μεταξύ, υπέροχος, με έναν ήλιο λαμπρό και ολοκάθαρη ατμόσφαιρα κι η θέα προς τη θάλασσα, τον Πειραιά και τη Σαλαμίνα μοναδική! Και τα στοιχεία της φύσης συμμετείχαν και χαμογελούσαν!

Γύρω στις 11 είχε ολοκληρωθεί και η προσέλευση όλων των πεζοπόρων της μεγαλύτερης πορείας και ξεκινήσαμε την εκδήλωσή μας με έναν σύντομο επικήδειο, με αναφορά στην απλόχερη προσφορά της Ειρήνης σε όλους τους ανθρώπους, στους αγώνες της για το δίκιο και την αγάπη, στην πίστη της και την καλοσύνη της, στη διάθεση να συμβουλέψει για πολλά θέματα …

Στη συνέχεια όλοι, με την απαιτούμενη ευλάβεια, πήραμε το πακετάκι με τα εδέσματα, το ποτηράκι με το κρασί και ολοκληρώσαμε το « μνημόσυνό » μας με μια μικρή ποσότητα από το νόστιμο σταράκι …

Συζητήσαμε, θυμηθήκαμε ο καθένας με τον τρόπο του την Ειρήνη μας, απολαύσαμε την παρέα και γύρω στις 12:30 πήραμε πάλι το μονοπάτι, από άλλη πλευρά τώρα, για να φτάσουμε κάτω στην αφετηρία των λεωφορείων.

Όσοι έμειναν για το συμμάζεμα κατέβηκαν πάλι με τα αυτοκίνητα, όπως και όσοι είχαν ανέβει με κάποιο όχημα.

Πιστεύουμε πως, ως Φυσιολάτρες, τιμήσαμε ικανοποιητικά μια ικανή και λατρευτή φυσιολάτρισσα που χάσαμε πολύ πρώιμα και που σίγουρα θα είχε ακόμα πολλά περισσότερα να προσφέρει στην κοινωνία. Και τώρα η ψυχή της θα χαίρεται εκεί που βρίσκεται…