Το Σάββατο 1 Απριλίου 2023, σαν ψέματα,  πραγματοποιήσαμε μια  εκδρομή  στην Αράχοβα και περπατήσαμε  στον Παρνασσό.

 

Ξεκινήσαμε στις 7.15  από τη Νίκαια και, αφού πήραμε λίγους φίλους από το μετρό Αιγάλεω και την Εθνική οδό, κατευθυνθήκαμε προς τη Βοιωτία. Κάναμε  μια στάση για καφεδάκι στον Ορχομενό  και τελικά φτάσαμε στην Αράχοβα . Εδώ αφήσαμε τους τουρίστες, για να περιηγηθούν στην κοσμοπολίτικη Αράχοβα.

 

Η «Μύκονος του Χειμώνα», όπως την αποκαλούν, γιατί έχει πολλούς επισκέπτες που έρχονται εδώ για να κάνουν σκι στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Στο κέντρο της δεσπόζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου  με τα μαρμάρινα σκαλιά του από το περιζήτητο κόκκινο μάρμαρο του Παρνασσού, όπου το Πάσχα  γίνεται το γνωστό πανηγυράκι με πανάρχαια Ελληνικά έθιμα, καθώς και ο Βράχος της Ώρας με υπέροχη θέα.

Αριστερά και δεξιά του μοναδικού δρόμου που διασχίζει την Αράχοβα  διάφορα καταστήματα  με παραδοσιακά προϊόντα από αραχωβίτικα κεντητά μέχρι  και το γνωστό τυρί του Παρνασσού τη φορμαέλλα.

Στη δυτική έξοδο της πόλης υπάρχει η  μαρμάρινη προτομή του Γ. Καραϊσκάκη, πάνω σε πέτρες, σύμβολο της νίκης των Ελλήνων  κατά των Τούρκων στην ομώνυμη  μάχη του 1821.

Οι πεζοπόροι,  αφού χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, ξεκίνησαν την πεζοπορία τους από την πάνω μεριά της Αράχοβας όλοι μαζί.

Η πρώτη ομάδα, οι πεζοπόροι, ανεβαίνοντας από την Αράχοβα έφτασαν  στη Νερομάνα και στη συνέχεια  άρχισαν  να κατηφορίζουν στο μονοπάτι προς το Ζεμενό.

Μια διαδρομή 4 ωρών με αρκετές δυσκολίες σε διάφορα σημεία στο κατέβασμα του μονοπατιού, που κατέληξε στο Χάνι του Ζεμενού.

 

Εδώ είχαν φτάσει και οι τουρίστες από την Αράχοβα και όλοι μαζί σε ταβέρνα του Ζεμενού γεύτηκαν τα νοστιμότατα ψητά του Παρνασσού.

 

Η δεύτερη ομάδα, ορειβάτες,  αποτελούμενη από τους πιο έμπειρους έκανε τη διαδρομή Αράχοβα-Νερομάνα-Ταξιάρχες-Ακρινό Νερό και κατέληξαν στη μονή Αγ. Ιερουσαλήμ.

Η διαδρομή στην αρχή εύκολη σε δασικό ανηφορικό δρόμο μέσα από έλατα με υπέροχη θέα  τις πανέμορφες βουνοκορφές του Παρνασσού και την κοιλάδα των Δελφών μέχρι και τις ακτές της Πελοποννήσου.

 

Ανεβαίνοντας όμως ψηλότερα συναντήσαμε κάποιες δυσκολίες   και στην κορυφή είχαμε  αρκετό αέρα. Στους Ταξιάρχες καθίσαμε λίγο να απαγκιάσουμε  και με λίγο  τσίπουρο και  ξηρούς καρπούς ζεσταθήκαμε και μας έδωσαν δύναμη να συνεχίσουμε.

Μετά από μια πορεία 3 ωρών  ακολουθώντας  τα κόκκινα σημάδια και τα μεταλλικά κολωνάκια, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς τη μονή Αγ. Ιερουσαλήμ. Κατεβαίνοντας χαμηλότερα συναντήσαμε και τα πρώτα έλατα και  φτάσαμε όλοι κουρασμένοι στο μοναστήρι, όπου μας περίμενε και το πούλμαν.

Επισκεφτήκαμε το μοναστήρι  και επιστρέψαμε στο Χάνι Ζεμενού.

Φάγαμε  πρόχειρα γιατί είχαμε λίγο χρόνο  και ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας για τη Νίκαια, ικανοποιημένοι που  και σήμερα φέραμε σε πέρας μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές στο Παρνασσό.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•