Μια ιδιαίτερη εκδρομή, πετυχαίνοντας δυο στόχους, πραγματοποιήσαμε στις 29 Απρίλη. Μια ομάδα από λάτρεις του υγρού στοιχείου έκανε ράφτινγκ στο Λούσιο ποταμό και η δεύτερη διάλεξε μια πανέμορφη διαδρομή στο Μαίναλο.

Ξεκινήσαμε όλοι μαζί από τη Νίκαια και κατευθυνθήκαμε προς τη Τρίπολη. Κάναμε μια στάση για καφέ στο Σπαθοβούνι και πήραμε το δρόμο για Βυτίνα. Φτάνοντας  στην Ελάτη, οι πεζοπόροι ξεκίνησαν τη διαδρομή τους στο πολύ καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι από τη Ζωοδόχο Πηγή μέχρι τη Στεμνίτσα. Μια διαδρομή 6 ωρών μέσα στα πανύψηλα έλατα. Πού και πού διέκοπταν  τη διαδρομή μας  τα πεσμένα από το φετινό βαρύ χειμώνα έλατα  και έπρεπε να τα παρακάμψουμε ή να περάσουμε ανάμεσά τους. Φτάνοντας στη κορυφή αντικρίσαμε απέναντι τη γραφική Στεμνίτσα  με τα όμορφα πετρόχτιστα σπίτια της. Κατηφορίζοντας το μονοπάτι φτάσαμε στο πάνω μέρος του χωριού και αφού το διασχίσαμε καταλήξαμε στη κεντρική πλατεία. Στο χωριό υπάρχουν πολλά μαγαζάκια που πουλάνε παραδοσιακά προϊόντα, μέλι και  γλυκά κουταλιού.  Εντύπωση μας έκανε το παλαιό ανακαινισμένο κτίριο που στεγάζει τη σχολή αργυροχρυσοχοΐας και ακόμα και σήμερα φιλοξενεί αρκετούς μαθητές  που μαθαίνουν την τέχνη αυτή.

Η  άλλη ομάδα,  οι περισσότεροι νέοι που «ψοφούν» για περιπέτεια,  κατευθύνθηκαν προς το Λούσιο ποταμό για το ράφτινγκ. Το ράφτινγκ είναι η περιπετειώδης ομαδική κατάβαση ενός ποταμού μέσα σε φουσκωτές βάρκες με τη βοήθεια κουπιών. Η αδρεναλίνη φτάνει στα ύψη  καθώς όλοι μαζί προσπαθούν να οδηγήσουν τη βάρκα μέσα από στενά περάσματα, μικρούς καταρράκτες και βράχους στο τέρμα.

Να πως μας το περιγράφει η φίλη μας Ευγενία Μιχαήλ:

«Την περασμένη Κυριακή, έγινε πραγματικότητα ένα από τα πιο περιπετειώδη μου όνειρα... Η διοργάνωση μιας τέτοιας ενδιαφέρουσας εκδρομής από τον Φυσιολάτρη ήταν η αιτία να γνωρίσω επιτέλους ένα ριψοκίνδυνο για πολλούς σπορ. Θυμάμαι, πόση χαρά με συνεπήρε όταν ο συγκάτοικος μου, μου είχε προτείνει να τον συνοδεύσω σ'αυτό το event. Αν και ήμαστε άγνωστοι μέσα στη γνωστή μεταξύ τους παρέα, νιώσαμε ιδιαίτερα οικεία και η υποδοχή της ομάδας χαρακτηριζόταν από γνήσια χαμόγελα. Το περιβάλλον μέσα από το οποίο είχε διεξαχθεί το rafting ήτανε φορτισμένο από τη ζωντάνια των εκπαιδευτών μας και την ομαδική διάθεση απ' όλα τα άτομα που είχαν πάει γι'αυτό τον σκοπό.

Είναι πραγματικά υπέροχο στις μέρες μας να υπάρχουν τέτοιοι σύλλογοι που φέρνουν τον αλλοτριωμένο Αθηναίο κοντά στην φύση και στον αθλητισμό... Εύχομαι καλή συνέχεια στις μακρινές σας περιηγήσεις και πάντα με θετική διάθεση για καινούριους προορισμούς...».

Το απόγευμα,  όλοι μαζί ευχαριστημένοι αλλά και κουρασμένοι από όλες τις δραστηριότητες, ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας, έχοντας περάσει ακόμα μια όμορφη μέρα κοντά στη φύση.

{gallery}2012/ekdromi29.4.12{/gallery}