Το Σάββατο 12 Μαΐου, για τρίτη συνεχή χρονιά και με μεγαλύτερη επιτυχία από τις δύο προηγούμενες πραγματοποιήθηκε η «παιδική» εκδρομή του Φυσιολάτρη, στο Μεθύδριο, κοντά στην τουριστική Βυτίνα, σε μια ωραία τοποθεσία τη Ζωοδόχο Πηγή, κοντά στην όμορφη Ελάτη και δίπλα στο Μυλάοντα ποταμό.

Ξεκινήσαμε με δύο πούλμαν, με ωραίο καιρό, από τη Νίκαια και κάναμε σύντομη στάση στον Ισθμό, για να θαυμάσουν μικροί και μεγάλοι μας φίλοι, για άλλη μια φορά ίσως, τη διώρυγα, να πιούμε τον καφέ μας και να τσιμπήσουμε κάτι. Οι μικροί, κυρίως, φίλοι πήραν μέρος σε ένα κουίζ γνώσεων, σχετικών με τον προορισμό μας και έδωσαν συνέντευξη για το τί ανέμεναν από αυτή την εκδρομή, ακούγοντας τραγουδάκια παιδικά στη διάρκεια της διαδρομής.

Στις έντεκα  το πρωί, ογδόντα πέντε άτομα, κυρίως μαθητές του Δημοτικού, αλλά και ενήλικες φτάσαμε στην αφετηρία της πεζοπορίας μας και πήραμε το όμορφο και καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι που ξεκινά λίγο έξω από το Μεθύδριο και ακολουθεί στο μεγαλύτερο μέρος τον Μυλάοντα ποταμό, παραπόταμο του Λάδωνα. Η διαδρομή μαγευτική, με συνεχή και περιπετειώδη περάσματα του ποταμού, με πανύψηλα και σκεπασμένα με βρύα και κισσούς δέντρα, με μικρούς καταρράκτες να σχηματίζονται πού και  πού, ανηφορίτσες, κατηφορίτσες, γλιστερά σημεία, καταπράσινα «χαλιά» στρωμένα κάτω, όλα μια ομορφιά!

Οι «διασώστες» μας πάντα κοντά, να βοηθήσουν στα περάσματα ή όπου αλλού χρειαζόταν. Γέλια και χαρές, παιδικές φωνούλες ενθουσιασμού, γέμιζαν το μονοπάτι! Κάναμε μια στάση στην πηγή για νερό,  λίγα «καύσιμα» και ξεκούραση και συνεχίσαμε με σύμμαχο τον καιρό – σχεδόν συνέχεια είχαμε συννεφιά – φτάνοντας στο ξέφωτο της  Ζωοδόχου Πηγής μετά από ένα δίωρο και κάτι, αφού καθυστερούσαμε, για να θαυμάσουμε συχνά το τοπίο και να τραβήξουμε φωτογραφίες.

Μια μικρή ομάδα πεζοπόρων συνέχισαν το περπάτημα για ένα δίωρο ακόμη σε μια διαδρομή μέσα στα πανύψηλα έλατα του Μαινάλου και στη συνέχεια επέστρεψαν και αυτοί στη Ζωοδόχο Πηγή.

Εδώ ο καιρός μας θύμωσε για λίγο και παραλίγο να μας χαλάσει τα σχέδια. Προστατευτήκαμε από τη σύντομη και ελαφριά βροχούλα στο στέγαστρο της εκκλησίας, κάτω από τις ομπρέλες μας και τα αδιάβροχά μας, στο κιόσκι δίπλα στην Τρανή βρύση  και μετά από λίγο όταν ο καιρός καλυτέρευσε στρώσαμε για πικ – νικ στα τραπεζάκια και στα πεζούλια που υπήρχαν κάτω από τα δέντρα. Εν τω μεταξύ είχαν έρθει και οι λίγοι φίλοι που είχαν περάσει την ώρα τους, όσο οι υπόλοιποι  περπατούσαμε, στην πάντα εντυπωσιακή Βυτίνα. Οι παρέες απλώθηκαν σε όλο τον καταπράσινο χώρο μπροστά στη Ζωοδόχο Πηγή αλλά και ψηλότερα στο κιόσκι και σε λίγο ακούγονταν γέλια, φωνές και τραγούδια, με τη βοήθεια και του τσίπουρου, του κρασιού και των μεζέδων που είχε φέρει ο καθένας μας.

Μόλις γευματίσαμε,  αρχίσαμε τα παιχνίδια. Πρώτα – πρώτα τα παιδιά πήραν μέρος σε παιχνίδι σκοποβολής, έπειτα έπαιξαν τα «μήλα», τις ουρίτσες και τέλος έκαναν αγώνα ταχύτητας.  Κατευχαριστημένα τα πιτσιρίκια περίμεναν με λαχτάρα τη σειρά τους να λάβουν μέρος σε κάθε παιχνίδι και πανηγύριζαν με κάθε νίκη. Ζήλεψαν όμως και οι μεγάλοι κι έπαιξαν κι αυτοί μπάλα μαζί με όσους μικρούς ήθελαν.

Στο τέλος βραβεύτηκαν οι μικροί μας νικητές, φωτογραφήθηκαν και ικανοποιημένοι όλοι φύγαμε, γύρω στις 4 το απόγευμα. Σταματήσαμε για μια ώρα περίπου στο ιστορικό Λεβίδι για σύντομη περιήγηση στα στενά δρομάκια του χωριού και  στην ιστορική πλατεία του για  καφεδάκι και παγωτό, με το άγαλμα του ήρωα της Επανάστασης Στριφτόμπολα και τα περίφημα (για τις γουρουνοπούλες και άλλα ψητά  κρέατα) ψητοπωλεία. Στις 6 το απόγευμα  αναχωρήσαμε για Νίκαια, με τα παιδιά μας χαρούμενα να λένε ανέκδοτα και  γλωσσοδέτες στο μικρόφωνο του λεωφορείου, με τη δέσμευση μετά από απαίτηση πολλών εκδρομέων να ξαναγίνει το Φθινόπωρο και...με βάσιμες ελπίδες, κυρίως εμείς οι υπεύθυνοι, ότι θα ανταποκριθούμε και θα κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για μια ακόμα πιο πετυχημένη παιδική  εξόρμηση.

{gallery}2012/ekdromi12.5.12{/gallery}