Η φθινοπωρινή  παιδική εξόρμησή μας ξεκίνησε, με καλές προοπτικές, μια και ο καιρός παρέμενε σχεδόν καλοκαιρινός, στις 7:30 το πρωί, από τη Νίκαια, με 3 πούλμαν σχεδόν γεμάτα με παιδιά και ενήλικες. Αφού παραλάβαμε και τους υπόλοιπους φίλους από το ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω , τόσο μικρούς όσο και μεγάλους κατευθυνθήκαμε προς τη Χαλκίδα, όπου έγινε κι η πρώτη μας στάση.  Τα παιδιά μέσα στο πούλμαν έλαβαν μέρος σε ένα κουίζ  γνώσεων, κερδίζοντας έτσι κάποιους βαθμούς σε αυτό το πρώτο παιχνίδι και  επίσης φωτογραφήθηκαν για κάποια αναμνηστικά .

Φτάνοντας στην όμορφη πρωτεύουσα της Εύβοιας κάναμε τη βόλτα μας, θαυμάσαμε το φαινόμενο των νερών του πορθμού του Ευρίπου, ήπιαμε καφεδάκι, κολατσίσαμε και ύστερα  συνεχίσαμε για το σημείο, πάνω από τη Στενή, απ΄όπου θα ξεκινούσε η πορεία μας. Φτάνοντας χωριστήκαμε σε εκείνους που θα ακολουθούσαν τη 2ωρη « παιδική » διαδρομή και σε εκείνους που θα έκαναν τη 5ωρη πορεία, από τη Ράχη Συκά προς το Ξηροβούνι και μετά πίσω στην Άνω Στενή. Γύρω στους 15 η ομάδα των πιο « θαρραλέων » για τη κορυφή , τους οποίους αποχαιρετίσαμε και αρχίσαμε οι υπόλοιποι, γύρω στα 40 παιδιά, ηλικίας από 6 ως 14 ετών, καθώς και 70 περίπου ενήλικες να κατηφορίζουμε το μονοπάτι που θα μας έφερνε στο χώρο αναψυχής λίγο έξω από τη Στενή, κοντά στη λεγόμενη « βρύση του γιατρού ».

Η διαδρομή σχετικά εύκολη, μέσα σε δάσος με πανύψηλα  δένδρα ( έλατα, καστανιές, καρυδιές κ.ά ) και  σε κάποια σημεία δίπλα στο ποτάμι με συντροφιά το κελάηδισμα των πουλιών  και το κελάρυσμα των νερών. Οι διασώστες, δίπλα μας σε κάθε δύσκολη στιγμή, βοηθούσαν μικρούς και μεγάλους να τα καταφέρουν, να ακολουθήσουν το σωστό μονοπάτι. Μετά από 2 ώρες θαυμάσια πορεία φτάσαμε στο προορισμό μας σε μια  απλωσιά που δημιουργείται κάτω από τα σκιερά πλατάνια και δίπλα στο ποταμάκι με τα τρεχούμενα νερά, αλλά και κοντά σε κάποιες ταβέρνες που βρίσκονται στις παρυφές του χωριού.

Αφού πρώτα φάγαμε όλοι μας κάτι, για να έχουμε δυνάμεις και ξεκουραστήκαμε, άρχισαν να παίζονται και τα υπόλοιπα παιχνίδια, Η αρχή έγινε με το bowling και ακολούθησαν, οι ρίψεις μπάλας σε κρεμασμένο καμπανάκι, οι βολές με κυπαρισσόμηλα μέσα σε κύκλους (χούλα - χουπ ) και ο « λαγός » με μαντιλάκια. Οι μικροί μας  περίμεναν με ανυπομονησία στην ουρά, για να λάβουν μέρος σε κάθε παιχνίδι και στη συνέχεια να μάθουν τους πόντους που πήραν, τους οποίους σημείωναν οι οργανωτές των παιχνιδιών. Στο τέλος των παιχνιδιών απονεμήθηκε σε κάθε παιδί ένα ζευγάρι κιάλια ως έπαθλο, ενώ οι 5 πρώτοι νικητές των αγωνισμάτων κέρδισαν μετάλλια,  που θα δοθούν  στη διάρκεια ειδικής τελετής του Συλλόγου μας.

Γύρω στις 4 το απόγευμα κι ενώ η μεγάλη παρέα μας απολάμβανε την ομορφιά και τη δροσιά του τοπίου και  ξεκουραζόταν στη σκιά  των δέντρων,  πάνω στο παχύ στρώμα των φύλλων και  τα παιδιά έπαιζαν στο ποταμάκι , επέστρεψαν και οι ορειβάτες μας από το Ξηροβούνι. Έμειναν για λίγο μαζί μας, ξεκουράστηκαν κι εκείνοι και αναχωρήσαμε στις 4:30 για την επιστροφή μας. Στη Νέα Αρτάκη δίπλα στη θάλασσα, κάναμε μια μικρή στάση , για μια βολτίτσα στη παραλία να ξεμουδιάσουμε, για ένα καφεδάκι, για ένα παγωτάκι και ό,τι άλλο ήθελε ο καθένας.

Στη διάρκεια της διαδρομής οι μικροί μας φίλοι έλεγαν από το μικρόφωνο αινίγματα, ανέκδοτα και σύντομες ιστορίες, διασκεδάζοντας έτσι τους συνομήλικούς τους αλλά και  τους μεγάλους. Επιστρέψαμε ικανοποιημένοι στη Νίκαια   κατά τις 8 περίπου το βράδυ με τη σκέψη ήδη στην επόμενη παιδική – χειμερινή αυτή τη φορά – εξόρμηση στα Καλάβρυτα, στις 30 Γενάρη του νέου έτους. {gallery}2012/ekdromi13.10.12{/gallery}