Αγαπημένος προορισμός του Φυσιολάτρη η Αρκαδική Γη. Η Αρκαδία που έγινε διεθνές σύμβολο σαν ένα φυσικό τοπίο όπου επικρατεί η γαλήνη, η απλότητα και η ευτυχία. Η χώρα όπου στη μυθολογία γεννήθηκε η μουσική με την ανακάλυψη του αυλού από το θεό Πάνα και που ύμνησαν οι κυριότεροι ποιητές και λογοτέχνες στα «Βουκολικά» έργα τους στην Αναγέννηση. Εδώ οι ποιμένες Αρκάδες ζούσαν μια υπέροχη ζωή μέσα στη φύση, που όλοι μας θα ζηλεύαμε.

Στο μονοπάτι των Αρκάδων ποιμένων  περπατήσαμε το Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012, αποκομίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.

Πρόκειται για ένα καθαρά βουκολικό τοπίο έτσι όπως το ζωγράφισε ο Πουσέν στον περίφημο πίνακά του «οι ποιμένες της Αρκαδίας», που βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Το μονοπάτι, μια απόσταση περίπου 10 χιλ., ξεκινάει από το  χωριό Βαλτεσινίκο, διαγράφει μία κυκλική διαδρομή στην καρδιά του ελατοδάσους σε υψόμετρο 1300 μ. και τερματίζει πάλι στο ίδιο το χωριό.

 Στην πορεία συναντήσαμε κατάφυτες βουνοπλαγιές με αιωνόβια έλατα, στη σκιά των οποίων αυτό τον καιρό φύτρωναν όλων των ειδών τα μανιτάρια,   γραφικές  ρεματιές με παλαιούς εγκαταλειμμένους νερόμυλους, καθώς και μαγευτικές πηγές όπως η πηγή «της Γριάς το λιθάρι».

Χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και κάναμε δυο διαδρομές, μια τρίωρη και μια πεντάωρη μέσα στο Βαλτεσινικιώτικα Αρκαδικά μονοπάτια του Μαινάλου. Η διάβαση των μονοπατιών σε αρκετά σημεία ανηφορική αλλά εύκολη και οι καιρικές συνθήκες ευνοϊκές για μια τέτοια φθινοπωρινή μέρα με λιακάδα. Όσοι δεν πεζοπόρησαν περιηγήθηκαν στο όμορφο χωριό Βαλτεσινίκο και έκαναν μικρούς περιπάτους στα κοντινά μονοπάτια.

Αργά το απόγευμα κατέφταναν σιγά-σιγά στη πλατεία του  χωριού και οι πεζοπόροι. Όλοι μαζί  γευματίσαμε  στις δυο ταβέρνες του όπου δοκιμάσαμε πεντανόστιμα φαγητά με ωραίο κρασί και βέβαια - σαν επιστέγασμα όλων -  δεν έλειψαν το τραγούδι και ο χορός. Αφού προμηθευτήκαμε αγνά σπιτικά προϊόντα  καθώς και το περίφημο μέλι της περιοχής, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ανεβήκαμε στα Μαγούλιανα με το θεόρατο πλάτανο στην πλατεία και συνεχίσαμε για τη  Βυτίνα. Εδώ  κάναμε μια ημίωρη στάση και είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε τη βόλτα μας, να πιούμε το καφεδάκι μας και να κάνουμε  τα τελευταία ψώνια μας.

Κατά τις επτά αποχωρήσαμε από την όμορφη Βυτίνα  για τη Νίκαια, κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στο Σπαθοβούνι, περνώντας ακόμα μια αξέχαστη μέρα μέσα στην πανέμορφη «Αρκαδική φύση».{gallery}2012/ekdromi24.11.12{/gallery}