Εκδρομή στην Πάρνηθα - Κόψιμο Ορειβατικής πίτας.

Το όμορφο βουνό της Πάρνηθας επιλέξαμε φέτος για την κοπή της ορειβατικής πίτας του ομίλου μας. Ξεκινήσαμε με δύο πούλμαν το πρωί της Κυριακής, 13 Ιανουαρίου 2013, από τη Νίκαια και ανηφορίσαμε προς την Πάρνηθα, αφού παραλάβαμε καθ΄οδόν κι άλλους φίλους. Φτάνοντας στο πάρκινγκ του Τελεφερίκ κατεβήκαμε  από τα πούλμαν και  πήραμε όλοι το κομμάτι από την πίτα μας, , πίνοντας και το « θερμαντικό » ποτό που μας προσέφερε ο Σύλλογος, ελπίζοντας να είμαστε οι τυχεροί της Χρονιάς.  Ευχηθήκαμε  να είμαστε καλά και του χρόνου και να έχουμε καλές πορείες.

Ύστερα ανεβήκαμε όλοι με το τελεφερίκ στο Mont Parnes,  απ΄ όπου περίπου 25 άτομα ξεκίνησαν  για  τη « μεγάλη πορεία των 7 ωρών » διάσχισης της Πάρνηθας μέχρι το Σ. Σ.  Σφενδάλης. Από το ελικοδρόμιο πήραμε το μονοπάτι για το πρώτο καταφύγιο, περνώντας μέσα από τα καμένα της μεγάλης πυρκαγιάς του καλοκαιριού του 2007. Μετά μια ώρα περίπου πορεία φτάσαμε στο Μπάφι και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε  μέχρι τη κορυφή Όρνιο και περνώντας μπροστά από τα ραντάρ κατηφορίσαμε για τη Μόλα και τον Άγιο Πέτρο. Σε όλη τη διαδρομή από το Mont Parnes  μέχρι τη Μόλα  συναντήσαμε αρκετό χιόνι που σε κάποια σημεία ήταν παγωμένο και ήθελε μεγάλη προσοχή και βέβαια  δεν έλειψαν και τα απρόοπτα. Φθάνοντας στο χώρο αναψυχής στη Μόλα ξεκουραστήκαμε, φάγαμε ότι πρόχειρο είχε φέρει ο καθένας μαζί του και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες. Στη συνέχεια της διαδρομής μας προς Ξύλιζα και Παλιομήλεσι το χιόνι άρχισε να αραιώνει.  Στην αρχή περπατήσαμε κάνοντας μια ευχάριστη διαδρομή  σε αραιή βλάστηση από πουρνάρια, σχίνους, πεύκα  και κουμαριές και στη συνέχεια το μονοπάτι περνούσε μέσα από ρεματιές με πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Κάθε φορά προσπαθούσαμε να βρούμε το κατάλληλο πέρασμα για να περάσουμε το ποταμάκι χωρίς να βραχούμε και  τελικά  φτάσαμε στο χωματόδρομο που μας οδήγησε στη Μαλακάσα.

Η δεύτερη ομάδα, γύρω στα 50 άτομα,  αφού ανέβηκαν και αυτοί με το τελεφερίκ στο καζίνο και απόλαυσαν για λίγο τη χιονισμένη Πάρνηθα  ξανακατέβηκαν κάτω με τον ίδιο τρόπο και αναχώρησαν με το πούλμαν για το Κατσιμήδι. Από εκεί έκαναν μια πορεία  4 και πλέον ωρών  ως το σιδηροδρομικό σταθμό της Σφενδάλης. Η διαδρομή εντυπωσιακή, μέσα στο πράσινο, συντροφιά με πεύκα, κουμαριές και έλατα στα κάπως ψηλότερα σημεία του βουνού. Το χιόνι πολύ λίγο μόνο σε κάποια μέρη και η πορεία  ως επί το πλείστον μέσα σε μικρά ρεματάκια που « χαράκωναν» το βουνό, γεμάτα με μικρές και μεγαλύτερες πέτρες, γλιστερές λόγω της βροχής των περασμένων ημερών. Αραιά και που κάποιος γλίστραγε και έπεφτε αλλά υπήρχε, βέβαια, συνεχώς βοήθεια από τους « διασώστες » μας, επίσημους και μη. Κάνοντας και μια – δυο στάσεις για ξεκούραση και « ανεφοδιασμό » αφήνοντας πίσω τα όμορφα μονοπάτια , όλοι έφτασαν τελικά στο δασικό δρόμο, που οδηγούσε στη Μαλακάσα. Κάπου εδώ συναντήθηκαν οι δύο ομάδες και όλοι μαζί παρέα κατηφορίσαμε ως το Σ.Σ Σφενδάλης. Αφού περιμέναμε και τους τελευταίους της πορείας μας παρέλαβαν τα πούλμαν και όλοι μαζί καταλήξαμε σε μια ταβέρνα στην παραλία Μαρκόπουλου Ωρωπού. Εκεί μετά από λίγη ώρα έφτασαν και οι « απογευματινοί » φίλοι, όσοι δηλαδή ξεκίνησαν από τη Νίκαια μετά το μεσημεριανό φαγητό τους, με ένα διώροφο πούλμαν, αφού  νωρίτερα είχαν επισκεφτεί το μουσείο κεντητικής  τέχνης της Λουκίας Ζυγομαλά.

Στην ταβέρνα  μας περίμεναν και σχετικά γρήγορα είχαμε μπροστά μας ωραία ορεκτικά, σαλάτες, κύριο πιάτο, καλό κρασί και ...πολύ κέφι, καθώς αποδείχτηκε, μια και πολύ σύντομα η μουσική του ακορντεονίστα μας ξεσήκωσε , με παραδοσιακούς κυρίως σκοπούς, για χορό στην « πίστα ».

Κάποια στιγμή κόψαμε και επισήμως την πίτα του Συλλόγου, με την παρουσία και του Προέδρου του ομίλου μας. Ο χορός συνεχίστηκε ως τις 8:30 περίπου, οπότε και ετοιμαστήκαμε να αναχωρήσουμε για τη Νίκαια. Όσοι αφήφισαν τη βραδινή « δροσιά » που  επικρατούσε δίπλα στη θάλασσα  έκαναν και μια μικρή βόλτα πριν την αναχώρηση.

Ευχαριστημένοι

Εκδρομή στην Πάρνηθα - Κόψιμο Ορειβατικής πίτας.

Το όμορφο βουνό της Πάρνηθας επιλέξαμε φέτος για την κοπή της ορειβατικής πίτας του ομίλου μας. Ξεκινήσαμε με δύο πούλμαν το πρωί της Κυριακής, 13 Ιανουαρίου 2013, από τη Νίκαια και ανηφορίσαμε προς την Πάρνηθα, αφού παραλάβαμε καθ΄οδόν κι άλλους φίλους. Φτάνοντας στο πάρκινγκ του Τελεφερίκ κατεβήκαμε  από τα πούλμαν και  πήραμε όλοι το κομμάτι από την πίτα μας, , πίνοντας και το « θερμαντικό » ποτό που μας προσέφερε ο Σύλλογος, ελπίζοντας να είμαστε οι τυχεροί της Χρονιάς.  Ευχηθήκαμε  να είμαστε καλά και του χρόνου και να έχουμε καλές πορείες.

Ύστερα ανεβήκαμε όλοι με το τελεφερίκ στο Mont Parnes,  απ΄ όπου περίπου 25 άτομα ξεκίνησαν  για  τη « μεγάλη πορεία των 7 ωρών » διάσχισης της Πάρνηθας μέχρι το Σ. Σ.  Σφενδάλης. Από το ελικοδρόμιο πήραμε το μονοπάτι για το πρώτο καταφύγιο, περνώντας μέσα από τα καμένα της μεγάλης πυρκαγιάς του καλοκαιριού του 2007. Μετά μια ώρα περίπου πορεία φτάσαμε στο Μπάφι και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε  μέχρι τη κορυφή Όρνιο και περνώντας μπροστά από τα ραντάρ κατηφορίσαμε για τη Μόλα και τον Άγιο Πέτρο. Σε όλη τη διαδρομή από το Mont Parnes  μέχρι τη Μόλα  συναντήσαμε αρκετό χιόνι που σε κάποια σημεία ήταν παγωμένο και ήθελε μεγάλη προσοχή και βέβαια  δεν έλειψαν και τα απρόοπτα. Φθάνοντας στο χώρο αναψυχής στη Μόλα ξεκουραστήκαμε, φάγαμε ότι πρόχειρο είχε φέρει ο καθένας μαζί του και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες. Στη συνέχεια της διαδρομής μας προς Ξύλιζα και Παλιομήλεσι το χιόνι άρχισε να αραιώνει.  Στην αρχή περπατήσαμε κάνοντας μια ευχάριστη διαδρομή  σε αραιή βλάστηση από πουρνάρια, σχίνους, πεύκα  και κουμαριές και στη συνέχεια το μονοπάτι περνούσε μέσα από ρεματιές με πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Κάθε φορά προσπαθούσαμε να βρούμε το κατάλληλο πέρασμα για να περάσουμε το ποταμάκι χωρίς να βραχούμε και  τελικά  φτάσαμε στο χωματόδρομο που μας οδήγησε στη Μαλακάσα.

Η δεύτερη ομάδα, γύρω στα 50 άτομα,  αφού ανέβηκαν και αυτοί με το τελεφερίκ στο καζίνο και απόλαυσαν για λίγο τη χιονισμένη Πάρνηθα  ξανακατέβηκαν κάτω με τον ίδιο τρόπο και αναχώρησαν με το πούλμαν για το Κατσιμήδι. Από εκεί έκαναν μια πορεία  4 και πλέον ωρών  ως το σιδηροδρομικό σταθμό της Σφενδάλης. Η διαδρομή εντυπωσιακή, μέσα στο πράσινο, συντροφιά με πεύκα, κουμαριές και έλατα στα κάπως ψηλότερα σημεία του βουνού. Το χιόνι πολύ λίγο μόνο σε κάποια μέρη και η πορεία  ως επί το πλείστον μέσα σε μικρά ρεματάκια που « χαράκωναν» το βουνό, γεμάτα με μικρές και μεγαλύτερες πέτρες, γλιστερές λόγω της βροχής των περασμένων ημερών. Αραιά και που κάποιος γλίστραγε και έπεφτε αλλά υπήρχε, βέβαια, συνεχώς βοήθεια από τους « διασώστες » μας, επίσημους και μη. Κάνοντας και μια – δυο στάσεις για ξεκούραση και « ανεφοδιασμό » αφήνοντας πίσω τα όμορφα μονοπάτια , όλοι έφτασαν τελικά στο δασικό δρόμο, που οδηγούσε στη Μαλακάσα. Κάπου εδώ συναντήθηκαν οι δύο ομάδες και όλοι μαζί παρέα κατηφορίσαμε ως το Σ.Σ Σφενδάλης. Αφού περιμέναμε και τους τελευταίους της πορείας μας παρέλαβαν τα πούλμαν και όλοι μαζί καταλήξαμε σε μια ταβέρνα στην παραλία Μαρκόπουλου Ωρωπού. Εκεί μετά από λίγη ώρα έφτασαν και οι « απογευματινοί » φίλοι, όσοι δηλαδή ξεκίνησαν από τη Νίκαια μετά το μεσημεριανό φαγητό τους, με ένα διώροφο πούλμαν, αφού  νωρίτερα είχαν επισκεφτεί το μουσείο κεντητικής  τέχνης της Λουκίας Ζυγομαλά.

Στην ταβέρνα  μας περίμεναν και σχετικά γρήγορα είχαμε μπροστά μας ωραία ορεκτικά, σαλάτες, κύριο πιάτο, καλό κρασί και ...πολύ κέφι, καθώς αποδείχτηκε, μια και πολύ σύντομα η μουσική του ακορντεονίστα μας ξεσήκωσε , με παραδοσιακούς κυρίως σκοπούς, για χορό στην « πίστα ».

Κάποια στιγμή κόψαμε και επισήμως την πίτα του Συλλόγου, με την παρουσία και του Προέδρου του ομίλου μας. Ο χορός συνεχίστηκε ως τις 8:30 περίπου, οπότε και ετοιμαστήκαμε να αναχωρήσουμε για τη Νίκαια. Όσοι αφήφισαν τη βραδινή « δροσιά » που  επικρατούσε δίπλα στη θάλασσα  έκαναν και μια μικρή βόλτα πριν την αναχώρηση.

Ευχαριστημένοι επιστρέψαμε στη « βάση » μας, ευχόμενοι να είμαστε καλά και την επόμενη χρονιά και να γιορτάσουμε ανάλογα την κοπή της ορειβατικής  πίτας μας!

επιστρέψαμε στη « βάση » μας, ευχόμενοι να είμαστε καλά και την επόμενη χρονιά και να γιορτάσουμε ανάλογα την κοπή της ορειβατικής  πίτας μας!