… κι όπως σαν μικρά παιδιά τραγουδούσαμε “ ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ …, έτσι και εμείς, σαν άλλα παιδιά, προσμέναμε να τον περάσουμε φέτος στην Ευρώπη.

Λίγο λοιπόν μετά την Πρωτομαγιά, στις 4 του Μάη, να ΄μαστε πάλι στο πούλμαν και μπρος για το γνωστό ραντεβού Νίκαια - Πάτρα - Αγκόνα. Αργά το απόγευμα της άλλης μέρας, από το Ιταλικό λιμάνι, κάνοντας μια ωραία διαδρομή, φτάσαμε στο Ούντινε, όπου και διανυκτερεύσαμε, για να ξεκινήσουμε το άλλο πρωί γεμάτοι κέφι και προσδοκίες να γνωρίσουμε καινούργια κομμάτια της Ευρώπης.

Πρώτος σταθμός μας η Πράγα. Μέσα από τα ψηλά βουνά των Άλπεων και τα περάσματα του Αττίλα στην Αυστρία, έξω από το Σάλτσμπουργκ και πάνω από το Δούναβη, φτάσαμε στην Πράγα όπου διανυκτερεύσαμε.

Την άλλη μέρα το πρωί επισκεφτήκαμε αρχικά το ιστορικό κέντρο της Πράγας και δη το κάστρο που βρίσκεται στο λόφο που δεσπόζει πάνω από την πόλη. Σ΄ αυτή την πόλη δεν έχουν μόνο οι μικροί δικαίωμα στα παραμύθια ^. κάθε της σημείο διεκδικεί μέρος της προσοχής και των ονείρων σου. Πράγματι είναι μια πόλη βγαλμένη από παραμύθι. Στο κάστρο επισκεφτήκαμε τον εντυπωσιακό ναό του Αγ. Βίτου με τα περίφημα βιτρώ, που άρχισε να χτίζεται τον 14^ο αιώνα και τελείωσε τον 19^ο κατ΄ εντολήν του Καρόλου του Δ΄, καθώς και σημαντικά κτίρια, όπως το Βασιλικό ανάκτορο, το μοναστήρι του Στράχοβ, το περίφημο Λορρέτο, η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και το δρομάκι των Αλχημιστών. Συνεχίζοντας προς την κεντρική πλατεία της Πράγας συναντήσαμε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου -ωραιότατο μπαρόκ κτίσμα- και κατευθυνθήκαμε στην αγαλματοστόλιστη γέφυρα που ενώνει το μικρό μέρος της με την παλαιά πόλη, την περίφημη και πασίγνωστη γέφυρα του Καρόλου. Περνώντας και θαυμάζοντας τα περίτεχνα αγάλματα που τη στολίζουν δεξιά και αριστερά κι ατενίζοντας τα σκούρα νερά του Μολδάβα που διαρρέει την πόλη, κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία με το ονομαστό αστρονομικό ρολόι του 15^ου αιώνα.

Είδαμε τον πύργο της πυρίτιδας, το παλαιό δημαρχείο και πλήθος άλλων κτιρίων γοτθικού ρυθμού και μπαρόκ. Απ' την πλατεία κατεβήκαμε στην “παραλία” του ποταμού Μολδάβας, για να πάρουμε το καραβάκι για μια μικρή κρουαζιέρα με φαγητό στο ποτάμι και να χαρούμε ωραία μεσαιωνικά και μπαρόκ οικοδομήματα κατά μήκος του ποταμού της πολύ όμορφης αυτής “ Χρυσής Πόλης “.

Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και το πρωί της επομένης ξεκινήσαμε για τη φημισμένη λουτρόπολη Κάρλοβι Βάρι, που είναι κτισμένη κατά μήκος του ποταμού Τέμπλα σ΄ ένα γραφικό περιβάλλον. Πασίγνωστη για τις ιαματικές πηγές της ,ανακάλυψη του Καρόλου του Δ΄ του 14^ου αιώνα, που την ονόμασε βασιλική πόλη. Έκτοτε καθιερώθηκε σαν τόπος συνάντησης προσωπικοτήτων των γραμμάτων, της τέχνης και της πολιτικής, όπως ο Γκαίτε, ο Σίλερ, ο Μπετόβεν, ο Μπαχ, ο Τσάρος της Ρωσίας κ.ά.

Εκεί θαυμάσαμε το αυτοκρατορικό θεραπευτήριο, το κτίριο με τους θερμοπίδακες, το θρυλικό ξενοδοχείο Purr, τη Ρωσική Εκκλησία και τις ξύλινες και πέτρινες κολονάντες. Και, αφού κάναμε τις βόλτες και τα ψώνια μας, ξεκινήσαμε για την πρωτεύουσα της Σαξονίας, τη Δρέσδη, μια από τις ομορφότερες και ιστορικές πόλεις της Ευρώπης, περνώντας μέσα από επαρχιακούς δρόμους και συναντώντας γραφικές πεδιάδες και βουνά και πανέμορφα χωριά.. Είναι η πόλη των βασιλιάδων της Σαξονίας, η πόλη της όπερας, η πόλη των ποιητών, των Πανεπιστημίων, η πόλη που σε αναγκάζει να σταματάς το βλέμμα σου πάνω της, για να τη θαυμάσεις.

Μουσείο Περγάμου, Βερολίνο

Κάνοντας βόλτα στην πόλη είδαμε στη μεγάλη κεντρική πλατεία να δεσπόζει η όπερα Σέμπερ, μια από τις πιο γνωστές και πιο όμορφες στην Ευρώπη. Χτίστηκε το 1872 δίπλα στα ανάκτορα και στο κέντρο υπάρχει το άγαλμα του βασιλιά Ιωάννη του Πολωνού. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα αρχιτεκτονικής της εποχής του Μπαρόκ, μοναδικό ιστορικό μνημείο, το ανάκτορο Τσβίνγκερ με τα μουσεία του, κατοικία του Αυγούστου του ισχυρού βασιλιά της Σαξονίας. Στην πλατεία Neue Markt (νέα αγορά) δεσπόζει ο καθεδρικός της Φραουενκίρχε, που το εσωτερικό της θυμίζει όπερα , σύμβολο φιλίας της μεταπολεμικής Γερμανίας και Βρετανίας. Ο τοίχος της παρέλασης φιλοτεχνημένος με 23.000 πλακάκια με παραστάσεις των εκάστοτε ηγεμόνων της Σαξονίας.

Ανεβήκαμε στο Μπριλ, δηλ. στην ταράτσα πάνω από τον ποταμό Έλβα, που έκτισε και στόλισε με γλυπτά ο Γιοχάνες Σίλινγκ. Αφού απολαύσαμε έναν καφέ, αναχωρήσαμε για τη Λειψία, την πόλη όπου έζησε και μεγαλούργησε ο Μπαχ, του οποίου ο τάφος βρίσκεται στην εκκλησία του Αγ. Θωμά. Στην όμορφη αυτή πόλη είδαμε την όπερα με το συντριβάνι, το Ζυγιστήριο, το Δημαρχείο και το ναό του Αγ. Νικολάου. Στη συνέχεια αναχωρήσαμε για Βερολίνο , όπου φτάσαμε αργά το απόγευμα και καταλύσαμε σε ένα εκπληκτικό ξενοδοχείο – πρέπει να το επισημάνουμε.

Βερολίνο η πόλη των μεταμορφώσεων! « Ο φοίνικας που ξαναγεννιέται »: έτσι μπορεί να σχολιάσει κανείς το σημερινό Βερολίνο. Μπαίνοντας στην πόλη, αριστερά και δεξιά ένα τεράστιο πάρκο. Συναντήσαμε μπροστά μας το χρυσό άγαλμα της Νίκης και αριστερά μας το μνημείο του Ρώσου στρατιώτη με τανκς και πολεμικά όπλα, εις μνήμην των πεσόντων του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και την πύλη του Βραδεμβούργου, το σύμβολο της Γερμανικής ενοποίησης, όταν έπεσε το 1989 το τείχος του Βερολίνου. Είδαμε τον ποταμό Σπρέε που χώριζε το Βερολίνο, ενώ σήμερα η γέφυρα Όπερμπαουμ πάνω από το ποτάμι ενώνει τη Δυτική με την Ανατολική Γερμανία. Μπροστά μας δυο σειρές πλακάκια στο έδαφος μας δείχνουν ότι εδώ ήταν τα όρια του «μισητού»- για πολλούς Γερμανούς- τείχους. Στη βόρεια πλευρά του Τίιργκαρντεν βρίσκεται η παλιά βουλή με το χρυσό θόλο και δίπλα της η νέα καγκελαρία και τα βουλευτικά γραφεία.

Επισκεφτήκαμε το τελευταίο απομεινάρι του τείχους μήκους 2 χλμ., πάνω στο οποίο έχουν ζωγραφίσει έργα τους περισσότεροι από 150 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

μέσως μετά επισκεφτήκαμε το μουσείο της Περγάμου, όπου φιλοξενείται μια απ’ τις μεγαλύτερες συλλογές Ελληνικών αρχαιοτήτων . Εκεί ο βωμός του Δία, η πύλη της αγοράς της Μιλήτου και άλλες αυθεντικές Ελληνικές αρχαιότητες. Επίσης η Βαβυλωνιακή πτέρυγα με την πύλη της θεάς Ίσταρ και άλλους μεσοποτάμιους Θησαυρούς. Η ξενάγηση ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή μας στην παλιά όπερα, το Δημαρχείο, την Αλεξάντερπλατς και τον πύργο των τηλεπικοινωνιών (οδοντογλυφίδα), 365 μ. ύψος. Στη συνέχεια μια κρουαζιέρα στον ποταμό Σπρέε μας επέτρεψε να ξαναδούμε τα μνημεία και τα πάρκα της πόλης μέσα από το ποτάμι και μετά από αυτήν επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Το άλλο πρωί ξεκινήσαμε να γνωρίσουμε μια ακόμη όμορφη πόλη, το Πότσνταμ , την πρωτεύουσα του σημερινού Βανδεμβούργου, την πόλη των ανακτόρων. Στη διαδρομή επισκεφτήκαμε το Ολυμπιακό στάδιο, όπου έγιναν οι αγώνες το 1936. Μέσα από το Ολυμπιακό πάρκο και από ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον με δάση και λίμνες φτάσαμε στο Πότσνταμ. Πριν από αυτό όμως διασχίσαμε τη γέφυρα των κατασκόπων πάνω από τη λίμνη Χάβελ, γέφυρα στην οποία συναντιόνταν Ρώσοι και Αμερικανοί διπλωμάτες, για να ανταλλάξουν κατασκόπους την εποχή του ψυχρού πολέμου. Είδαμε το πάρκο Σισίλιεν με το ομώνυμο κάστρο ( όπου έγινε η συμφωνία των τριών, Στάλιν-Τσόρτσιλ-Τρούμαν). Φτάσαμε στα περίφημα ανάκτορα του Σαν Σουσί (προστατευόμενο κτίσμα της Ουνέσκο), που κατασκεύασε ο Φρειδερίκος ο Β΄ το 1754 και θεωρούνται το καλύτερο δείγμα αρχιτεκτονικής Ροκοκό στην Ευρώπη. Χτίζοντάς τα, σκόπευε να συναγωνιστεί τα ανάκτορα των Βερσαλλιών.

Μετά τη μαγευτική και απολαυστική αυτή περιήγηση οδεύσαμε προς Φρανκφούρτη. Η Φρανκφούρτη, το σύγχρονο οικονομικό κέντρο της Γερμανίας, με πολυώροφα κτίρια , πολυεθνικές εταιρείες και χρηματιστήρια, διαθέτει και ιστορικό κέντρο, το οποίο και επισκεφτήκαμε. Στην κεντρική πλατεία του Αγίου Νικολάου είδαμε το σπίτι του Γκαίτε και το Μουσείο, το ναό του Αγ. Παύλου, σπίτια μπαγδεντί και γραφικά δρομάκια. Σε λίγο αναχωρήσαμε για Χαϊδελβέργη, την πόλη των Πανεπιστημίων, που λικνίζεται στα νερά του ποταμού Νέκαρ.

Εδώ ιδρύθηκε το πρώτο Γερμανικό Πανεπιστήμιο. Το επιβλητικό κάστρο της Χαϊδελβέργης δεσπόζει της πόλης. Περπατήσαμε στο πεζοδρομημένο ιστορικό κέντρο με τις ενδιαφέρουσες εκκλησίες, θαυμάσαμε τα κτίρια με μπαρόκ αρχιτεκτονική και την πολύβουη κεντρική πλατεία της αγοράς. Μετά την περιήγηση, τα ψώνια και το φαγητό πήραμε την άγουσα για το Μπάντεν-Μπάντεν την κοσμοπολίτικη κουκλίστικη λουτρόπολη, γνωστή για τις ιαματικές πηγές της και τα πολυτελή κέντρα λουτροθεραπείας της Ευρώπης. Το καζίνο, κτίριο - κόσμημα της πόλης, περιβαλλόταν από ολάνθιστους κήπους και τα τρεχούμενα νερά του ποταμού Όος. Σίγουρα δε θα θέλαμε να φύγουμε από το μικρό αυτό παράδεισο του Μέλανα Δρυμού, αλλά μας περίμενε το Φράιμπουργκ και η λίμνη Τίτιζεε, όπου και διανυκτερεύσαμε.

Το άλλο πρωί κατηφορίζαμε για το Φράιμπουργκ. Η πύλη του πύργου του Αγ. Μαρτίνου στο ιστορικό κέντρο της όμορφης και οικείας αυτής πόλης, με φόντο το μοναδικό Μέλανα Δρυμό, που τη λατρεύεις από την πρώτη στιγμή. Πλακόστρωτοι πεζόδρομοι και κτίσματα άριστα διατηρημένα ,εντυπωσιακές πύλες και ιστορικά κτίρια. Ο πανέμορφος γοτθικός ναός της υψώνεται επιβλητικός και είναι ορατός από κάθε σημείο και γωνιά της πόλης. Στην πλατεία που υπάρχει γύρω του αντικρίσαμε μια ζωντανή λαϊκή αγορά, απ΄ όπου οι κάτοικοι κάνουν τις προμήθειές τους σε φρούτα, λαχανικά, λουλούδια υπό τη συνοδεία αυτόκλητων καλλιτεχνών τόσο της όπερας ( ακούσαμε μια από τις ωραιότερες φωνές τενόρου) όσο και άλλων αοιδών. Στη συνέχεια επιστρέψαμε μέσα από τα κατάφυτα με πεύκα και έλατα βουνά, στη Λίμνη Τίτιζε, που στα καθαρά νερά της καθρεφτίζονται οι γύρω βουνοκορφές του Μέλανα Δρυμού. Εκεί περάσαμε το δεύτερο βράδυ μας και την επόμενη μέρα το πρωί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επιστροφής, αναχωρώντας για Ελβετία. Φτάσαμε στη Λουκέρνη, γνωστή για τους περισσότερους συνταξιδιώτες!!! Περιηγηθήκαμε στην ξύλινη γέφυρα , στο Μεσαιωνικό Δημαρχείο, στον πύργο με το ρολόι, τις γραφικές πλατείες και τα καφέ και σε λίγο βρεθήκαμε στο δρόμο για το Λουγκάνο –πάνω στην ομώνυμη λίμνη-γνωστή πόλη κι αυτή για τους περισσότερους από προηγούμενη επίσκεψη. Από το Λουγκάνο φύγαμε για Ιταλία, για το Μιλάνο, για να δούμε το Ντουόμο , τη στοά Βιττόριο Εμμανουέλε, την πασίγνωστη όπερα Σκάλα του Μιλάνου, το δημαρχείο και άλλες ομορφιές της περίφημης αυτής πόλης της Β. Ιταλίας. Όμως δεν είδαμε σχεδόν τίποτα απ΄αυτά. Και γιατί; Ας όψεται η Μίλαν. Ήταν η μέρα που η Μίλαν κέρδισε το πρωτάθλημα Ιταλίας και όλη η πόλη ήταν ένα γήπεδο. Έτσι και εμείς τι να κάνουμε; Φίλαθλοι και μη απολαύσαμε και συμμετείχαμε στη φιέστα, χειροκροτήσαμε, φωνάξαμε, φωτογραφήσαμε, ανεμίσαμε την Ελληνική σημαία σηματοδοτώντας την Ελληνική παρουσία και κατάκοποι φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας, απ΄όπου το άλλο πρωί πήραμε το δρόμο για Αγκόνα –Πάτρα - Νίκαια.

Έτσι Δευτέρα βράδυ, 16 Μάη, μετά από 13 υπέροχες και γεμάτες μέρες Ευρωπαϊκής διαμονής επιστρέψαμε στα πάτρια εδάφη με την ψυχή μας γεμάτη από ευχαρίστηση για τα καινούργια μέρη που γνωρίσαμε και για όλα όσα προσθέσαμε στις γνώσεις μας.

Παρίσι, εσύ να μας περιμένεις του Χρόνου. Εμείς θα ευχηθούμε να μας έχει ο θεός καλά και θα προσμένουμε να έλθει ο καιρός να ξανασυναντηθούμε.

Καλό Καλοκαίρι

Άννα Μελίδου

{gallery}europi11{/gallery}