Πεζοπορία στο Αγκίστρι
- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 01 Αυγούστου 2011 01 Αυγούστου 2011
Αγκίστρι Αίγινας , 26 Ιουνίου 2011
Συναντηθήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά κατά τις 8 παρά κάτι, και μετά από ένα όμορφο ταξίδι μιάμισης ώρας περίπου με συμβατικό πλοίο, φτάσαμε στο μικρό καταπράσινο νησάκι του Αγκιστριού. Η μέρα προμηνυόταν σχετικά δροσερή για τους πεζοπόρους, αφού φυσούσε αεράκι και ο ήλιος έπαιζε αρκετά παιχνίδια με τα σύννεφα.
Πεζοπορία δυο ωρών στο Πευκοδάσος του Αγκιστριού
Όσοι δεν ήθελαν να πεζοπορήσουν έμειναν στη Σκάλα, για καφέ, βόλτα, μπάνιο και φαγητό. Όσοι θα πεζοπορούσαμε μοιραστήκαμε σε ομάδες και με ένα έμπειρο αρχηγό μαζί κατευθυνθήκαμε άλλοι προς την παραλία Χαλικιάδα, άλλοι προς Απόνησο, με ή χωρίς χρήση του μοναδικού λεωφορείου του νησιού ως ένα σημείο.
Περάσαμε μέσα από το Μεγαλοχώρι, όπου και το δεύτερο λιμάνι του νησιού, για τα ταχύπλοα, και ανηφορίσαμε για το όμορφο πευκοδάσος, το οποίο διασχίσαμε, περπατώντας σε δασικό χωματόδρομο, για ένα δίωρο περίπου, και καταλήξαμε στην Απόνησο, όπου κάναμε το μπάνιο μας και ήπιαμε κάτι δροσιστικό. Γραφικότατο το μέρος, με το ιδιωτικό νησάκι του, τη θέα προς το πέλαγο και τις βαρκούλες στο λιμανάκι.
Επιστρέψαμε με το λεωφορείο στη Σκάλα, όπου γευματίσαμε όλοι μαζί, σχεδόν, παρέα, φάγαμε και το παγωτάκι μας και, αφού κάναμε μια μικρή βόλτα στα στενάκια του χωριού, για να ψωνίσουμε κάποιο αναμνηστικό, πήραμε πάλι όλοι μαζί το πλοίο για Πειραιά.
Απόνησος
Δασοπερπατήματα-Καλλιτεχνήματα
- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 18 Ιουνίου 2011 18 Ιουνίου 2011
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η πεζοπορική εξόρμηση για τους μικρούς μας φίλους.
Τρία πούλμαν έφτασαν το Σάββατο 14 Μαΐου, λίγο έξω από το Προκόπι της Εύβοιας. Από εκεί, περισσότερα από 60 παιδιά όλων των ηλικιών μαζί με γονείς, εκπαιδευτικούς και φίλους εκδρομείς ξεχύθηκαν σε αυτό το υπέροχο δάσος.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τα παιδιά έπαιζαν το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού, κάτι που έκανε τη διαδρομή των δύο περίπου ωρών, πολύ ευχάριστη και διασκεδαστική.
Βουραϊκός
- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 15 Ιουνίου 2011 15 Ιουνίου 2011
Μία, μία μέρα μοναχά δεν αρκεί…
Χμμ… είχε δίκιο η Άρτεμις όταν μας παρακίνησε να κατέβουμε για πεζοπορία στο φαράγγι του Βουραϊκού. Έτσι, αφού συμφωνήσαμε οι τέσσερις φίλες πως μια εκδρομή στη φύση θα ήταν ευεργετική για το σώμα και το πνεύμα, πριν από την εξεταστική, βρεθήκαμε στα Καλάβρυτα μαζί με το υπόλοιπο γκρουπ για τη μαγευτική αυτή εξόρμηση.
Με αφετηρία το Μ. Σπήλαιο επρόκειτο να διασχίσουμε το φαράγγι ακριβώς δίπλα από τις γραμμές του οδοντωτού και να βρεθούμε τελικά στο παραθαλάσσιο Διακοφτό.
Δεκατρείς αξέχαστες μέρες στην Ευρώπη
- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 23 Ιουνίου 2011 23 Ιουνίου 2011
… κι όπως σαν μικρά παιδιά τραγουδούσαμε “ ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ …, έτσι και εμείς, σαν άλλα παιδιά, προσμέναμε να τον περάσουμε φέτος στην Ευρώπη.
Λίγο λοιπόν μετά την Πρωτομαγιά, στις 4 του Μάη, να ΄μαστε πάλι στο πούλμαν και μπρος για το γνωστό ραντεβού Νίκαια - Πάτρα - Αγκόνα. Αργά το απόγευμα της άλλης μέρας, από το Ιταλικό λιμάνι, κάνοντας μια ωραία διαδρομή, φτάσαμε στο Ούντινε, όπου και διανυκτερεύσαμε, για να ξεκινήσουμε το άλλο πρωί γεμάτοι κέφι και προσδοκίες να γνωρίσουμε καινούργια κομμάτια της Ευρώπης.
Πρώτος σταθμός μας η Πράγα. Μέσα από τα ψηλά βουνά των Άλπεων και τα περάσματα του Αττίλα στην Αυστρία, έξω από το Σάλτσμπουργκ και πάνω από το Δούναβη, φτάσαμε στην Πράγα όπου διανυκτερεύσαμε.
Δελφοί - Κωρύκειον άντρον
- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 15 Ιουνίου 2011 15 Ιουνίου 2011
Ξεκινήσαμε με ένα πούλμαν και με αρκετό κρύο από τη Νίκαια. Κάναμε μια στάση και συνεχίσαμε μέχρι την Αράχοβα, όπου αφήσαμε τους μη πεζοπόρους φίλους μας, για να επισκεφθούν το γραφικό χωριό και στη συνέχεια τον αρχαιολογικό χώρο, εφόσον το επιθυμούσαν.
Οι πεζοπόροι ( 27 – 28 άτομα ) πήγαμε με το πούλμαν μέχρι τα Αραχοβίτικα Λιβάδια, απ΄ όπου εφοδιασμένοι πλήρως κατά του ψύχους, ανηφορίσαμε προς το σπήλαιο, όπου και φτάσαμε μετά από μία περίπου ώρα. Το εξερευνήσαμε όσο ήταν δυνατόν, γιατί ήταν αρκετά γλιστερό και σκοτεινό, με τη βοήθεια κάποιων φακών, φωτογραφηθήκαμε στην είσοδό του και αποχωρήσαμε, για την υπόλοιπη διαδρομή μας. Κάποιοι από την ομάδα επέστρεψαν στο πούλμαν, που παρέμενε κάτω στα Λιβάδια.
Λιγότεροι κατά τι φίλοι πεζοπόροι πήραμε το μονοπάτι που διάβαινε μέσα από το Δρυμό του Παρνασσού, με χιονόνερο και κρύο δριμύ παρέα μας, χαρούμενοι όμως και κάνοντας και κάποιες μικρές στάσεις. Γύρω στη μιάμιση περίπου ώρα, πριν τελειώσει η πορεία μας αρχίσαμε να κατηφορίζουμε το αρχαίο πλακόστρωτο μονοπάτι που οδηγούσε πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών στο σύγχρονο ομώνυμο χωριό. Η θέα μαγευτική από ψηλά και η βροχή να μας ραπίζει στο τελευταίο ημίωρο της διαδρομής μας, αλλά εμείς, απτόητοι, καταλήξαμε στο χωριό και στη ζεστή ταβέρνα που μας φιλοξένησε, όπου, μαζί με τους υπόλοιπους συνεκδρομείς, γευτήκαμε ντόπιες λιχουδιές και χορέψαμε κιόλας, αφού φάγαμε και το ωραίο επιδόρπιό μας, γιαούρτι με μέλι μέσα από ξύλινη παδέλα (μικρό κάδο).