Όλυμπος-Ενιπέας 2017

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 23 Σεπτεμβρίου 2017 23 Σεπτεμβρίου 2017

Για 7η φορά από το 2010, πάνω από 40 άτομα πραγματοποιήσαμε με επιτυχία την ανάβαση στον ξακουσμένο Όλυμπο, το ιερό βουνό των αρχαίων Ελλήνων, όπου κατά τη μυθολογία κατοικούσαν οι Δώδεκα Θεοί τους. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας το μεσημέρι της Παρασκευής, 28 Ιουλίου, από τη Νίκαια και κάνοντας μια μικρή στάση κοντά στη Λαμία,  για να πάρουμε τους φίλους μας από το Καρπενήσι  συνεχίσαμε για τα Τέμπη  και περνώντας για πρώτη φορά από την καινούργια σήραγγα των Τεμπών φτάσαμε στο Λιτόχωρο. Αργά το απόγευμα μας περίμεναν στο πρώτο  καταφύγιο του Ολύμπου, στον Σταυρό, που βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου πάνω από το Λιτόχωρο. Το καταφύγιο αυτό του Ολύμπου «Δημ. Μπουντόλας» είναι χτισμένο σε υψόμετρο 944 μέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει 30-40  επισκέπτες. Έχει καταπληκτική θέα προς τον κάμπο της Πιερίας και προς τη θάλασσα και στο βάθος διακρίνονται τα πόδια της Χαλκιδικής. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα κρεβάτια, στα ράντζα, στους καναπέδες, ακόμα και κάτω στο δάπεδο σε στρώματα, δειπνήσαμε και, λίγο πριν πάμε για ύπνο, παρατηρήσαμε τον υπέροχο ουρανό του Ολύμπου με τα χιλιάδες αστέρια του. Είδαμε νωρίς τους δυο μεγάλους και φωτεινούς πλανήτες, τον Δία και τον Κρόνο,  καθώς και τους γνωστότερους αστερισμούς και αστέρια, τη μικρή και μεγάλη Άρκτο , τον Πολικό αστέρα που μας δείχνει πάντα το Βορρά, την Κασσιόπη, τον Βέγα , τον Αρκτούρο και πολλά άλλα.

Περισσότερα: Όλυμπος-Ενιπέας 2017

Διάσχιση του φαραγγιού του Βελλά

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 08 Σεπτεμβρίου 2017 08 Σεπτεμβρίου 2017

Την Κυριακή 23 Ιουλίου πραγματοποιήσαμε τη διάσχιση  του φαραγγιού του Βελλά ,  που βρίσκεται  στους  πρόποδες του όρους Όθρυς,  στη Φθιώτιδα. Ο ποταμός Βελλάς είναι ένα πανέμορφο ποτάμι  του νομού  Φθιώτιδας  και  έχει τις πηγές του στο βουνό της Όθρυος. Τον χειμώνα και την άνοιξη δέχεται άφθονα νερά από το λιώσιμο των χιονιών της Όθρυος, από διάφορα χαντάκια που κατεβαίνουν από τους γύρω λόφους και κυρίως από την πηγή του Κεφαλόβρυσου. Κατεβαίνοντας προς τον Μαλιακό κόλπο μεταβάλλεται σε ορμητικό χείμαρρο, του οποίου η βοή ακούγεται σε μεγάλη απόσταση, μερικές φορές ακόμη και μέχρι τη σημερινή Παλαιοκερασιά. Το όνομά του προέρχεται ακριβώς από αυτή τη βοή, η οποία ακούγεται παντού απ’ όπου διέρχεται. Ακούγεται όπως το βέλασμα ενός μεγάλου κοπαδιού, δηλαδή το ποτάμι μεταφορικά «βελάζει», εξ ου και το όνομα. Κατά μια άλλη εκδοχή ο χείμαρρος ονομάστηκε Βελλάς απ' τη βοή, το θρήνο των γυναικόπαιδων που έμοιαζε με βελάσματα προβάτων στη σφαγή του άμαχου πληθυσμού των Ελλήνων από τους Τούρκους, όταν  κατέβηκαν από τη Θεσσαλία, για να καταστείλουν την επανάσταση του 1821 στη Στερεά Ελλάδα. Όλοι οι Πελασγιώτες, γέροι, γυναίκες, παιδιά κατέβηκαν στην παραλία, για να περάσουν αντίκρυ στην Εύβοια, μα μη βρίσκοντας πλοία τράπηκαν προς τη Λαμία. Φτάνοντας στο ποτάμι του Αχινού αντιλήφθηκαν ότι ήταν αδύνατο να το περάσουν, γιατί είχε πολύ νερό από τη δυνατή βροχή. Οι Τούρκοι όμως τους πρόλαβαν. Μεγάλη βοή ακούστηκε από τα παιδιά και τις γυναίκες που έκλαιγαν, μην μπορώντας να φύγουν, για να σωθούν. Πολλοί έπεσαν στο ποτάμι, για να γλιτώσουν την ατίμωση. Από τους υπόλοιπους, άλλους τους έσφαξαν και άλλους τους οδήγησαν στη Λαμία, για να τους πουλήσουν.

Περισσότερα: Διάσχιση του φαραγγιού του Βελλά

Εκδρομη στο φαράγγι της Γκούρας

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 08 Σεπτεμβρίου 2017 08 Σεπτεμβρίου 2017

Δύο φορές προγραμματίσαμε να διασχίσουμε το πανέμορφο αυτό φαράγγι της Γκούρας, που βρίσκεται μέσα στα βουνά της Αρκαδίας, αλλά και τις δυο φορές είχε καταρρακτώδεις βροχές και το αναβάλαμε. Αυτή τη φορά όμως σταθήκαμε τυχεροί. Ο καιρός μας ευνόησε και πραγματοποιήσαμε το σχέδιό μας. Ξεκινήσαμε λοιπόν νωρίς το πρωί της Κυριακής 25 Ιουνίου στις 6.30 π.μ., λόγω της μεγάλης απόστασης,   με το πούλμαν για τη Δημητσάνα. Κάναμε μια μικρή στάση στο Αρτεμίσιο και συνεχίσαμε για Βυτίνα.  Περνώντας την ιστορική πόλη της  Δημητσάνας, πατρίδα του Γρηγορίου Ε΄ και του Παλαιών Πατρών Γερμανού, που  έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του ΄21 λόγω των μπαρουτόμυλων που υπήρχαν εδώ, στρίψαμε για το χωριό Λυσαρρέα.  Στη διαδρομή μας περάσαμε από το χωριό Ζάτουνα, γνωστό από την εξορία το 1968 του Μίκη  Θεοδωράκη, στα χρόνια της χούντας. Το σπίτι όπου έμεινε, ένα παλιό διώροφο πετρόχτιστο, ήταν κοντά στην πλατεία του χωριού και σώζεται μέχρι σήμερα. Κατά την παραμονή του στη Ζάτουνα ο Μίκης γράφει και συνθέτει το  “Αρκαδία Ι και  ΙΙ”, τα οποία εμπνεύστηκε στα δύσκολα εκείνα χρόνια, εκεί στα ψηλά, τραχιά και επιβλητικά αρκαδικά βουνά. Στο ιστορικό και όμορφο πέτρινο Δημοτικό Σχολείο της Zάτουνας  υπάρχει ένα μουσείο ,το "Διεθνές Kέντρο-Mουσείο Mίκης Θεοδωράκης", που αποτελεί φόρο τιμής της Αρκαδίας  στον μεγάλο συνθέτη.

Περισσότερα: Εκδρομη στο φαράγγι της Γκούρας

Διακοπές στο πανέμορφο νησί της μαστίχας

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 08 Σεπτεμβρίου 2017 08 Σεπτεμβρίου 2017

Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια και το Αιγάλεω  για το λιμάνι του Πειραιά, απ΄όπου αναχωρήσαμε στις 9 μ.μ.της Παρασκευής, 30-6, για τη Χίο, όπου θα διανυκτερεύαμε για 7 ημέρες. Σε σχεδόν 8 ώρες είχαμε φτάσει στο λιμάνι της Χίου, την ώρα που χάραζε, και πήραμε τον δρόμο για την παραλία του Καρφά στα 6-7 περίπου χλμ. έξω από την πόλη.

Πήραμε τα δωμάτιά μας, ξεκουραστήκαμε, κατεβήκαμε για πρωινό και ... έτοιμοι για το πρόγραμμα της πρώτης μας μέρας στο “ευωδιαστό” νησί. Το Σάββατο, στις 10 το πρωί μας ανέμενε το Μουσείο Εσπεριδοειδών Citrus, που στεγάζεται σε αρχοντικό του περίφημου Κάμπου, με τα μεγάλα περιβόλια, τα αρχοντικά με τις τεράστιες πόρτες, χτισμένα όλα με τη θυμιανούσικη κοκκινωπή πέτρα. Κατάφυτη η περιοχή του Κάμπου από πορτοκαλιές, λεμονιές, νερατζιές, μανταρινιές, κάποτε περισσότερο, βέβαια. Σ΄αυτόν τον ιστορικό τόπο, τον χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακό οικισμό, έκτισαν τα σπίτια τους αριστοκρατικές οικογένειες της Χίου, Γενουάτικες και ντόπιες, από τον 14^ο αι.  με μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, από την ανάγκη κοινωνικής προβολής, όταν πλέον η οικονομική άνθιση του νησιού ήταν μεγάλη. Εκτός από εσπεριδοειδή στα περιβόλια καλλιεργούνταν  αμπέλια, μουριές (γι΄αυτό αναπτύχθηκε και η σηροτροφία ), δημητριακά, λαχανικά, ελιές. Μεγάλες καταστροφές όμως υπέστησαν οι κάτοικοι του Κάμπου στα 1822, τον χειμώνα του 1850, με έναν φοβερό παγετώνα που χάλασε τις πορτοκαλιές, και με τον σεισμό του 1881, που τράνταξε όλο το νησί.

Περισσότερα: Διακοπές στο πανέμορφο νησί της μαστίχας