Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια και το Αιγάλεω, Πέμπτη μεσημέρι, 17/9, με δύο  πούλμαν και στις 18.00 αναχωρήσαμε από το λιμάνι του Πειραιά για τις Κυκλάδες, αφού συγκεντρώθηκαν εκεί και οι τελευταίοι φίλοι μας. Το ταξίδι μας για το νησί της Αμοργού,  το νησί του απέραντου γαλάζιου, ήταν άνετο και μας επέτρεψε να απολαύσουμε κατά τη διαδρομή μας και πολλά άλλα μεγαλύτερα ή μικρότερα νησιά όπως τη Σύρο, την Πάρο καθώς και τη Δονούσα,  την Ηρακλειά  και τα Κουφονήσια. Φτάσαμε  κατά τις 2:00  το βράδυ  στο λιμάνι της Αιγιάλης και αμέσως πήραμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο μας, LAKKI VILLAGE, λίγο έξω από την Αιγιάλη. Πήραμε τα δωμάτιά μας  και πήγαμε κατευθείαν για ύπνο να ξεκουραστούμε.

Το πρωί της Παρασκευής  αφού  πήραμε το πρωϊνό μας, στη συνέχεια εξερευνήσαμε τη γύρω περιοχή και τον κόλπο της Αιγιάλης και κάναμε το μπάνιο μας στη παραλία του ξενοδοχείου. Η παραλία της Αιγιάλης είναι η μεγαλύτερη αμμώδης παραλία του νησιού. Κάποιοι περπάτησαν το μονοπάτι που οδηγεί στην απομονωμένη παραλία του Λεβροσού, που   ξεκινά στο τέλος της παραλίας της Αιγιάλης.

Μετά από τη μεσημεριανή  siesta κάναμε μια απογευματινή  3ωρη κυκλική πεζοπορία στο μονοπάτι της Μελανίας.

Ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο και  κατευθυνθήκαμε προς τη  Λαγκάδα και την Παναγιά Πανωχωριανή. Στη διαδρομή μας περάσαμε από το Μεσαιωνικό χωριό  Στρούμπο, όπου τα σπίτια του έχουν κτιστεί χωρίς να έχουν νερό και ρεύμα και οι ένοικοί τους ζουν όπως εκατοντάδες χρόνια πριν.

Μετά την επίσκεψή μας στην Πανωχωριανή πήραμε το μονοπάτι  για τα  Θολάρια  και λίγο πριν νυχτώσει κατεβήκαμε στον Όρμο Αιγιάλης στο ξενοδοχείο μας.

 

Οι περιηγητές αναχώρησαν  και αυτοί το απόγευμα με το πούλμαν για ξενάγηση στα πανέμορφα χωριά Θολάρια και Λαγκάδα. Κάθισαν για καφεδάκι στην πλατεία Λόζα, έκαναν περίπατο στα γραφικά σοκάκια  και μια μικρή πεζοπορία μισής ώρας ως την Πανωχωριανή.

 Ευχαριστημένοι από την απογευματινή μας  βόλτα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο  για φαγητό, ξεκούραση και κανένα ποτάκι…

Σάββατο, 19 Σεπτεμβρίου, μετά το πρωινό μας, φύγαμε για τον Άγ. Παύλο. Ο Άγιος Παύλος είναι μια μικρή χερσόνησος με ψιλό βότσαλο. Από εδώ φεύγουν τα καραβάκια που πηγαίνουν στη Νικουριά, ένα μικρό νησί με δύο πανέμορφες παραλίες.

Και στη συνέχεια  αφού αφήσαμε τους πεζοπόρους να ανέβουν στον Ασφοντηλίτη συνεχίσαμε για  την Χώρα (Αμοργό). Η Χώρα της Αμοργού είναι κτισμένη στο κέντρο του νησιού ανάμεσα σε μικρούς λόφους και  αποτελεί για πολλούς την ομορφότερη χώρα την Κυκλάδων.

Τα μικρά κατάλευκα σοκάκια της, τα στολισμένα με ανθισμένες βουκαμβίλιες παραδοσιακής κυκλαδικής αρχιτεκτονικής σπίτια της, τα παραδοσιακά καφενεία αλλά και οι σκιερές πλατείες της προσκαλούν τον επισκέπτη να αφεθεί στη μαγεία της.

Ξεναγηθήκαμε στα αξιοθέατα της Χώρας, στον Πύργο Γαβρά, όπου υπάρχει η Αρχαιολογική Συλλογή και επισκεφτήκαμε τα μεταβυζαντινά εκκλησάκια(Μητρόπολη, Κερά Λεούσα, Άγιοι Πάντες, Άγιο Θωμά κ.α.).

 

Κατόπιν πήγαμε  για προσκύνημα στην επιβλητική Μονή Χοζοβιώτισσα  που είναι το σήμα κατατεθέν της Αμοργού.

Η Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, βρίσκεται  300 μέτρα από τη θάλασσα, στο βουνό του Προφήτη Ηλία, σκαρφαλωμένη στα βράχια και αποτελεί ένα μικρό θαύμα της ανθρώπινης φύσης.

Ορατή μόνο από τη θάλασσα, δεσπόζει κατάλευκη πάνω στα βράχια  και για εκεί ψηλά πρέπει να ανέβεις 350 σκαλιά.

Αποτελεί ένα μοναδικό δημιούργημα της ανθρώπινης θέλησης κόντρα στα φυσικά στοιχεία, σαν ένα γιγάντιο χέρι να την ζωγράφισε στο βράχο.  Η θέα της προκαλεί δέος και θαυμασμό και κάνει τον επισκέπτη να αναρωτιέται πώς τον 10ο αιώνα κάποιοι άνθρωποι κατάφεραν να φτιάξουν αυτό το αρχιτεκτονικό αριστούργημα, ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Ελλάδας.

 

Εδώ στη μονή ήρθαν και οι λιγοστοί πεζοπόροι , που είχαν σχεδιάσει να κάνουν μια πεζοπορία σε ένα παλιό μονοπάτι που ξεκινάει από τον  Ασφοντηλίτη ένα ερειπωμένο μικρό αγροτικό χωριό  και αφού κάνουν μια 3ωρη πορεία περνώντας από Χιλιομόδι και Καψάλα να έφταναν στη  Μονή Χοζοβιώτισσας.

Αφού περπάτησαν καμμιά ώρα στον Ασφοντελίτη  μια ξαφνική μπόρα  τους ανάγκασε να παραμείνουν στο μικρό καφενείο του Μαχαίρα που υπήρχε και να επιστρέψουν στη συνέχεια με το πουλμανάκι στο ξενοδοχείο. Αφού έβγαλαν τα βρεγμένα ρούχα και φόρεσαν στεγνά πήγαν να συναντήσουν τους υπόλοιπους στη μονή Χοζοβιώτισσας.

Μετά της επίσκεψή μας στη Μονή περπατήσαμε ως  την παραλία της Αγίας Άννας, όπου γυρίστηκε   η υπέροχη ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Λυκ Μπεσόν «Το απέραντο γαλάζιο».

Εδώ κάναμε το μπάνιο μας στα κρυστάλλινα νερά κοντά στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας έχοντας σαν θέα τη Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας.

Επιστρέψαμε στη Χώρα για να απολαύσουμε τις τοπικές γεύσεις στα ουζερί και στα εστιατόρια.

Περάσαμε το απόγευμα  περιπλανώμενοι στα σοκάκια της, ξαποστάσαμε στα καφενεία της  και στις πλατείες της  πίνοντας το καφεδάκι μας,  το αναψυκτικό μας ή  δοκιμάσαμε κάποιο γλυκάκι στα μικρά μαγαζάκια της.  

 

Κάποιοι ανηφορίσαμε αρκετά, ως την κορυφή σχεδόν του λόφου, περνώντας από όμορφα μικρά ασβεστωμένα σοκάκια ανεβήκαμε στο εντυπωσιακό Κάστρο, που η πόρτα του ανοίγει με ένα τεράστιο παλιό κλειδί που το παίρνεις από το καφενείο στην πλατεία.

Φύγαμε χορτάτοι από τη Χώρα  και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας όπου το βράδυ είχαμε μουσική τουριστική βραδιά.

Την 4η μέρα, Κυριακή. Αναχωρήσαμε μετά το πρωινό  για τα γραφικά Κατάπολα το κύριο λιμάνι της Αμοργού. Από εδώ ξεκινούν πολλά καραβάκια που οδηγούν σε μαγικές παραλίες. Στη μαρίνα του χωριού αράζουν πολλά σκάφη και μικρά κρουαζιερόπλοια.

Από εδώ ξεκίνησε  μια 4ωρη πεζοπορία στην Ιτώνεια διαδρομή, ένα μονοπάτι που περνάει την Αρχαία Μινώα  και στο παρεκκλήσι του Σταυρού συνεχίζει για Λεύκες  και Αγία Θέκλα με θέα δυο καταγάλανους κόλπους.

Στη συνέχεια το μονοπάτι κατηφορίζει στη χαράδρα στον κόλπο των Αγίων Σαράντα   και ανηφορίζοντας στριφογυριστά ανάμεσα στους σχιστόλιθους και περνώντας μέσα από μαντριά και αγροικίες φτάνει στο χωριό - Βρούτση. Στη διαδρομή μας μια μεγάλη κληματαριά στο περίβολο μιας μικρής εκκλησίας μας φίλεψε με γλυκά σταφύλια  που μας έδωσε επιπλέον ενέργεια για να φτάσουμε στο Βρούτση.

Οι υπόλοιποι αφού περιηγήθηκαν τα πλακόστρωτα σοκάκια, στο γραφικό λιμανάκι στα Κατάπολα  επισκέφτηκαν την Παναγία Καταπολιανή και συνεχισαν για Χώρα-Κάτω Μεριά και στη συνέχεια στη Μονή Αγίου Γεωργίου Βαλσαμίτη και έφτασαν στο χωριό Βρούτση.

Εδώ έγινε ένας μικρός περίπατος ως τον Ανεμόμυλο ενώ κάποιοι πεζοπόροι συνέχισαν στο υπέροχο μονοπάτι  που φτάνει στον Άγιο Ιωάννη και στην Παναγία την Καστρινή στην Αρχαία Αρκεσίνη. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στις τρεις αρχαίες πόλεις του νησιού, Αρκεσίνη, Αιγιάλη και Μινώα, που ιδρύθηκε από τους Κρήτες, χρονολογούνται από την πρωτοκυκλαδική εποχή και μαρτυρούν τη μακρά ιστορία  του νησιού.

Από εκεί συνεχίζουμε για μπάνιο στην παραλία Καλοταρίτισσα.  Ο Όρμος της Καλοταρίτισσας βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του νησιού. Πρόκειται για μια οργανωμένη αμμώδη παραλία με beach bar και καταγάλανα νερά. Από εδώ ξεκινούν τα καραβάκια που πηγαίνουν στην πανέμορφη παραλία της Γραμβούσσας, με τη λευκή άμμο και τα γαλαζοπράσινα νερά.

Στη διαδρομή μας, στον Όρμο Λίβερου, μια μικρή βραχώδη παραλία είδαμε  και το εντυπωσιακό ναυάγιο «Ολυμπία», που εμφανίζεται στην ταινία «Απέραντο Γαλάζιο».

Μετά το μπάνιο μας περίμενε η εξαιρετική ταβέρνα «Μαρουσώ» για φαγητό στο δρόμο μας για την Αρκεσίνη.  Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας  δείπνο και ξεκούραση γιατί την επομένη είχαμε δύσκολο πρόγραμμα επιστροφής.

 

Τελευταία μέρα, Δευτέρα, στις 05.00 τα χαράματα αφού φορτώσαμε τα πράγματα στα δυο πούλμαν αναχωρήσαμε για το λιμάνι στα Κατάπολα. Στις 06.00 επιβιβαστήκαμε στο πλοίο και αφού κάναμε ένα υπέροχο ταξίδι περνώντας από αρκετά Κυκλαδίτικα νησιά φτάσαμε το μεσημέρι στον Πειραιά, έχοντας στις αποσκευές μας μοναδικές εμπειρίες και βιώματα από ένα υπέροχο πραγματικά νησί.   Δεν είναι τυχαίο που οι  παραλίες της Αμοργού με τα κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά μαγεύουν όλους τους επισκέπτες που από όλα τα μέρη του κόσμου έρχονται να την γνωρίσουν.