Σάββατο, 2 Απριλίου, εκδρομή στο οροπέδιο του Φενεού, στη λίμνη Δόξα  και στο Πλανητέρο πραγματοποίησε ο «Φυσιολάτρης» με δύο πούλμαν. Μετά από μια σύντομη στάση κοντά στο Κιάτο αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς την Ορεινή Κορινθία.

Περάσαμε  τη λίμνη της Στυμφαλίας, όπου εδώ ο Ηρακλής κατά τη μυθολογία σκότωσε τις Στυμφαλίδες όρνιθες, ανηφορίσαμε περνώντας από τις στροφές της Καστανιάς και φτάσαμε στο οροπέδιο του Φενεού.

Διασχίσαμε το οροπέδιο και μετά την Αρχαία Φενεό  φτάσαμε στην  τεχνητή λίμνη Δόξα.

Εδώ στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου  στο κέντρο της λίμνης κάναμε την πρώτη μας στάση, βγάλαμε  αναμνηστικές φωτογραφίες δίπλα στη λίμνη , αγοράσαμε τοπικά προϊόντα από τους πρόχειρους πάγκους που είχαν στήσει οι μικροπωλητές.

Από εδώ  η πρώτη ομάδα αφού  ετοιμάστηκε αναχώρησε για την μεγάλη πεζοπορία των 6 ωρών. Πήραν το μονοπάτι δίπλα από το  στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου, διέσχισαν το δάσος με πεύκα και έλατα, ανέβηκαν μέχρι το Διάσελο του Κυνηγού.

Μια δύσκολη διαδρομή 6 ωρών μέσα στα πεύκα και στα έλατα μέχρι τη βάση της κορυφής Ντουρντουβάνα (1520μ,  υψ.διαφ. 650μ).

Στη διαδρομή μας λίγο πριν το διάσελο του Κυνηγού συναντήσαμε λίγα χιόνια, πού είχαν απομείνει σε κάποια σκιερά μέρη του μονοπατιού.

Όλη η φύση ολάνθιστη γεμάτη με κίτρινα και γαλάζια ανθάκια, τα «μη με λησμόνει»  και τα πουλιά να διαλαλούν τον ερχομό της Άνοιξης.

 

Φτάνοντας στο διάσελο ξεκουραστήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες με φόντο τη χιονισμένη Ντουρντουβάνα(2100 μ.) και συνεχίσαμε για το Πλανητέρο.

Ύστερα από αρκετή πεζοπορία φτάσαμε στο χωριό Κεράσοβο  και από εκεί παίρνοντας το δρόμο σε μια ώρα είμασταν στο ποτάμι που οδηγεί στο Πλανητέρο.

 

Το τοπίο μοναδικό σε εκείνο το σημείο, σε υψόμετρο 700 μ., και τα πλατάνια πολλές φορές φτάνουν σε διάμετρο τα 4 μέτρα. Το χωριό πήρε το όνομά του είτε από τα πολλά πλατάνια και τα νερά είτε από κάποιον φυγόδικο και φυγόποινο, που λεγόταν Πλανήτερος, και εγκαταστάθηκε πρώτος στο χωριό.

Η δεύτερη ομάδα επρόκειτο να πραγματοποιήσει τη μικρότερη  διαδρομή , των 4 ωρών, Ξεκίνησε από τον Άγιο Νικόλαο, κοντά στην Τουρλάδα , ακολούθησε και αυτή το μονοπάτι Ε4, έφτασε στον Αρμπουνά και από εκεί κατηφόρισε στο Πλανητέρο.

 

Μια  διαδρομή αρκετά  δύσκολη πάνω σε εγκαταλειμμένα γεμάτα πέτρες μονοπάτια.

Εδώ στο Πλανητέρο λίγο νωρίτερα είχαν έρθει πρώτοι και οι τουρίστες μας που και αυτοί με τη σειρά τους περπάτησαν δίπλα στις πηγές του Αροάνειου ποταμού.

Ο Αροάνειος ή Ρουφιάς  είναι παραπόταμος του Λάδωνα, πηγάζει από τα Αροάνεια ( τον Χελμό ) και διασχίζει την κοιλάδα της Κατσάνας. Στη διαδρομή του συναντιέται με τον χείμαρρο Κλείτορα, με τα ρέματα Λαγκάδα και Χαλίκι καθώς και το Βεσινέικο ποτάμι. Με τον αρχαιότερο πελοποννησιακό ποταμό, τον Λάδωνα, ενώνονται μετά από 10 χλμ. και χύνονται στην τεχνητή λίμνη της Δάφνης. Ο Αροάνειος συνοδεύεται από θρύλους και λαϊκές παραδόσεις σχετικά με την ιχθυοπανίδα του.

Ο Παυσανίας μιλάει για τους «Φθεγγόμενους ιχθείς» του ποταμού, δηλαδή ψάρια που έβγαζαν φωνή πουλιού κατά το ηλιοβασίλεμα. Στα νερά του ζουν πέστροφες και χαμοσούρτες.. Ένας αγαπημένος προορισμός με  ιδιαίτερη φυσική ομορφιά που αποτελείται από ένα χώρο δροσερό γεμάτο πλατάνια δίπλα στα ορμητικά νερά του Αροάνειου ποταμού που αναβλύζουν από τα βράχια. Στο Πλανητέρο υπάρχει ένας  παραδοσιακός νερόμυλος και  αρκετές ταβέρνες με σπεσιαλιτέ ψητή πέστροφα. 

Πεζοπόροι και τουρίστες στο Πλανητέρο, στις γύρω ταβέρνες δοκίμασαν πέστροφα μαγειρεμένη κυρίως στα κάρβουνα  και άλλα νόστιμα φαγητά και έκαναν μικρές βόλτες στη γύρω περιοχή μέχρι την αναχώρησή μας από το Πλανητέρο.

 

Ένα γρήγορο καφεδάκι μιας και  μας απέμενε λίγος  χρόνος για  ψώνια (μέλι, καρύδια, χυλοπίτες  και διάφορα άλλα προϊόντα του τόπου) για να  ενισχύσουμε την αγορά του χωριού  και στις 6 φύγαμε από  το Πλανητέρο. Μια στάση για μισή ωρίτσα, στο Σπαθοβούνι, ίσα – ίσα για ξεμούδιασμα  και επιστροφή στη  Νίκαια.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•