Την  Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2022, κάναμε μια όμορφη πεζοπορία  στο αγαπημένο μας βουνό, το Μαίναλο, στην  Αρκαδική Γη. Η Αρκαδία είναι η περιοχή όπου στη μυθολογία γεννήθηκε η μουσική με την ανακάλυψη του αυλού από το θεό Πάνα και που ύμνησαν οι κυριότεροι ποιητές και λογοτέχνες στα «Βουκολικά» έργα τους στην Αναγέννηση.

 Εδώ οι ποιμένες Αρκάδες ζούσαν μια υπέροχη ζωή μέσα στη φύση, κάτι που όλοι μας ονειρευόμαστε. Σε αυτό  το ειδυλλιακό τοπίο με τα ελατοσκέπαστα βουνά, τα οροπέδια, τα φαράγγια, τα ποτάµια, εικόνες  που συνοδεύονται από τον ήχο από τα κελαηδίσματα των πουλιών  και τα απομακρυσμένα κουδουνίσματα  των κοπαδιών,  σαν μια πανάρχαιη μουσική από τον ήχο της καλαμένιας φλογέρας του τραγοπόδαρου θεού Πάνα, που γεννήθηκε στο Μαίναλο, είχαμε την τύχη να περπατήσουμε.

 

Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια και κατευθυνθήκαμε προς την Τρίπολη. Κάναμε  μια στάση στο Σπαθοβούνι για καφέ και  συνεχίσαμε για Τρίπολη.  Λίγο πριν την Τρίπολη  πήραμε το δρόμο για  Βυτίνα και, περνώντας την Κάψια με το περίφημο Σπήλαιο, στρίψαμε αριστερά για Καρδαρά. Απ΄εδώ, λίγο πριν τον Προφήτη Ηλία,  ξεκίνησαν  και οι δυο πεζοπορίες, 4 και 6 ωρών, οι οποίες ακολούθησαν το σηματοδοτημένο ανηφορικό μονοπάτι για το Ροεινό.

Το μονοπάτι περνάει δίπλα από το ρέμα του Ομορφόσταλου και  ανηφορίζει μέσα από πυκνά έλατα στο διάσελο της Ασπροπούλιας  Εδώ οι ορειβάτες έκαναν  μια παράκαμψη και ανέβηκαν  στην κορυφή της Μουρτζιάς  1794 μέτρα.

 Η τελευταία προσφέρει απλόχερα θέα στις γύρω πεδιάδες που περιβάλλουν το βουνό. Η ανάβαση αρκετά  δύσβατη και στην  κορυφογραμμή της Μουρτζιάς  τα σήματα ανύπαρκτα. Επιστροφή από τα ίδια στο βασικό μονοπάτι που οδηγεί  στο Ροεινό.

Μια μικρή στάση για ξεκούραση στη βρύση της Αγίας Παρασκευής και κολατσιό με ό,τι περιείχαν τα σακίδιά του καθενός.  Ύστερα συνεχίσαμε το κατηφορικό μονοπάτι και φτάσαμε στο  δασικό δρόμο που καταλήγει στο Ροεινό. Η ονομασία Ροεινό, προέρχεται από τη λέξη  "ορεινό" που μεταγραμματίσθηκε.

Το Ροεινό είναι ένα μικρό γραφικό χωριό, με μεγάλα πετρόχτιστα σπίτια, σκαρφαλωμένο στις νότιες πλαγιές του Μαινάλου, σε υψόμετρο 1200 μ. Το χωριό έχει άφθονα νερά, πολύ πράσινο και πανέμορφη θέα στο οροπέδιο της Δαβιάς και στον ορεινό όγκο του Μαινάλου που απλώνεται γύρω.

Γύρω του υπάρχει πυκνό ελατόδασος με πολλές ενδιαφέρουσες διαδρομές και μονοπάτια που ανεβαίνουν στο βουνό και κοντά του βρίσκεται η δεύτερη σε ύψος κορυφή του Μαινάλου, η Αϊντίνη,  σε υψόμετρο 1849 μ.. Στην πλατεία του χωριού με την όμορφη θολωτή πετρόχτιστη βρύση, με χρονολογία 1888, και τα αιωνόβια πλατάνια κοντά στο ναό του Αγίου  Γεωργίου λειτουργεί μια μικρή ταβέρνα.

 

Οι υπόλοιποι, με το πούλμαν , συνεχίσαν  για το Ροεινό και περπάτησαν  σε ένα μονοπάτι κάνοντας μια κυκλική διαδρομή που περναει από πηγές , παλιές κρήνες, ξωκλήσια και καλντερίμια  κατέληξαν και αυτοί στην πλατεία του χωριού..

Στη μοναδική τοπική ταβέρνα του χωριού γευματίσαμε και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την πόλη της Τρίπολης.

Κάναμε βόλτες στο κέντρο της πόλης που ήταν στολισμένο για τις γιορτές των Χριστουγέννων και καθίσαμε λίγο για καφέ και γλυκό.

Ο ανδρικός πληθυσμός παρακολούθησε και τον τελικό του μουντιαλ  Αργεντινή - Γαλλία.  

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο της επιστροφής μας για την Αθήνα. Ήταν μια ακόμα όμορφη μέρα  από τις πολλές που περάσαμε στο αγαπημένο μας βουνό, το Μαίναλο.