Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου  ξεκινήσαμε κατά τις 7:30 από τη Νίκαια και αφού παραλάβαμε  κάποιους  φίλους μας από το μετρό Αιγάλεω κατευθυνθήκαμε προς τη λίμνη Στυμφαλίας. Κάναμε μια σύντομη στάση στο Κιάτο  και ύστερα ανεβαίνοντας στη ορεινή Κορινθία φτάσαμε  στον προορισμό μας.

Περάσαμε από  τα ερείπια της μονής Ζαρακά, λίγο έξω από το χωριό της Στυμφαλίας, στην περιοχή « Κιόνια ». Παρατηρήσαμε τον επιβλητικό πυργόσχημο πυλώνα του συγκροτήματος και την ερειπωμένη εκκλησία του 13ου αι., που ιδρύθηκε την εποχή της Φραγκοκρατίας από Κιστερκιανούς μοναχούς, φημισμένους για τις αυστηρές αρχές τους. Είχε κτιστεί με αρχαίους δόμους σε δεύτερη χρήση και έπαψε να λειτουργεί μετά το 1261, έτος ανακατάληψης της Κωνσταντινούπολης.

 Συνεχίσαμε και φτάσαμε στο εντυπωσιακό Μουσείο Περιβάλλοντος, στη Σκάλα Στυμφαλίας. Το μουσείο  μας εντυπωσίασε όχι μόνο για την προνομιακή θέση που κατέχει κοντά στη λίμνη και τα φυσικά υλικά, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για το κτίσιμό του, αλλά και από τον εντελώς σύγχρονο τρόπο με τον οποίο έχει οργανωθεί  και παρουσιάζει τα  εκθέματά του.

Πρώτα  παρακολουθήσαμε ένα πολύ κατατοπιστικό βίντεο, σχετικό με τον τρόπο με τον οποίο έχει σχηματιστεί η λίμνη, κι έπειτα περιηγηθήκαμε στις αίθουσές του. Ανάμεσα στα εκθέματα υπήρχαν εκτός από εικόνες, φωτογραφίες, ακόμα και ίχνη μικρών ή μεγαλύτερων ζώων. Υπήρχαν αρκετά είδη της χλωρίδας της λίμνης καθώς και η ιστορία τους, διάφορα πετρώματα

 

της περιοχής αλλά  και αυθεντικά αρχαιολογικά ευρήματα.

Στη δεύτερη ενότητα της έκθεσης μάθαμε πολλά για τις παραδοσιακές δραστηριότητες των ανθρώπων της περιοχής της λίμνης αλλά και του κοντινού κάμπου και του βουνού, όπως το ψάρεμα, το κυνήγι, την κτηνοτροφία και τις καλλιέργειες. Σε ένα ενυδρείο - τομή της λίμνης αναζητήσαμε, κάνοντας ένα φανταστικό ταξίδι μέσα σε μια βάρκα με επίπεδο πάτο, το μικροσκοπικό ψαράκι Ντάσκα, που μόνο εδώ ζει και γνωρίσαμε και τα  άλλα είδη ψαριών της λίμνης.

Στο μπαλκόνι τέλος με την υπέροχη θέα προς τη λίμνη – ή ό,τι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις καθώς και οι καλαμιώνες που αυξάνονται έχουν επιτρέψει να θεωρούμε λίμνη σήμερα _ παρατηρήσαμε με τα τηλεσκόπια τα πτηνά.  Παράλληλα, με τη φαντασία μας πάντα οδηγό,  ακούσαμε να ηχούν τα περίφημα κρόταλα που χάρισε η θεά Αθηνά στον Ηρακλή , ώστε να καταφέρει να εκδιώξει τις Στυμφαλίδες Όρνιθες από την περιοχή, όπως μας αφηγείται ο 6ος άθλος του αγαπητού στους αρχαίους Έλληνες ήρωα.

Φύγαμε από το χώρο γοητευμένοι από το δημιούργημα αυτό που λέγεται Μουσείο Περιβάλλοντος και κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Στυμφαλία.

Από εδώ ξεκίνησαν 2 πεζοπορίες: Η πρώτη από τη λίμνη Στυμφαλία στο χωριό Ψάρι  (4 ώρες υψ. διαφ.300μ.ΒΔ/Α) και η δεύτερη διάσχιση του Σταυραετού μέχρι το Ψάρι(5 ώρες, υψ. διαφ.530μ.ΒΔ/Β ).  Οι περιηγητές μας  επισκέφθηκαν  τα ερείπια της Μονής Ζαρακά ,το Μουσείο Περιβάλλοντος και το Ψάρι(γεύμα).

Το Ψάρι στην Ορεινή Κορινθία είναι ένα λιτό, ορεινό τοπίο με πλούσια ιστορία, στενά συνδεδεμένο με την αμπελοοινική παράδοση της γειτονικής Νεμέας. Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, σε συνεργασία με τον Δήμο Σικυωνίων / Τοπική Κοινότητα Ψαρίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Απανταχού Ψαριωτών δημιούργησε το 2014 ένα ενδιαφέρον δίκτυο 5 διαδρομών, που προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να ανακαλύψει το ποικίλο αγροτικό τοπίο με τους ιστορικούς αμπελώνες.

Οι πεζοπορικές διαδρομές ορθώνονται γύρω από το Ψάρι και αποτελούνται από έναν περίπατο, 3 πεζοπορίες και μία ποδηλατική διαδρομή.

Οι πεζοπόροι διάλεξαν μια ομαλή διαδρομή 3-4 ωρών που κινείται από τη λίμνη Στυμφαλία προς το κάτω μέρος του χωριού ανάμεσα στους αμπελώνες. Πέρασαν το Αδριάνειο υδραγωγείο  και τα ρωμαϊκά λουτρά και παίρνοντας μια ανηφορική διαδρομή έφτασαν στο χωριό Ψάρι.

 

Η δεύτερη ομάδα  με τους ορειβάτες επέλεξαν μια πιο δύσκολη διαδρομή που κινείται ψηλότερα πάνω από το χωριό στον Σταυραετό με υψόμετρο 1100μ. Η διαδρομή είχε υπέροχη θέα προς τη μικρή και μεγάλη Ζήρια , τη λίμνη Στυμφαλία αλλά και την περιοχή της Νεμέας. Φτάνοντας στην κορυφή κατηφορίσαμε προς τον Προφήτη Ηλία ,εκκλησάκι με ωραία θέα και κατηφορίζοντας  φτάσαμε στη πλατεία του χωριού.

Όσοι δεν πεζοπόρησαν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα το χωριό, να περπατήσουν στα στενά του και να γευματίσουν στις λιγοστές ταβέρνες του, με γουρουνοπούλα, κοκορέτσι και άλλες νοστιμιές.

Όταν έφτασαν και οι ορειβάτες φύγαμε όλοι μαζί για τη μαγευτική τοποθεσία στα Αηδόνια και γευματίσαμε  σε ταβέρνα του χωριού όπου γευτήκαμε παραδοσιακά φαγητά και γλυκό σταφύλι  προσφορά του καταστήματος.

Κατά τις 17:30 φύγαμε, αφού κάναμε μερικές βόλτες ακόμα στο χωριό, μέχρι τους καταρράκτες και το Μυκηναϊκό νεκροταφείο. Επιστρέψαμε ικανοποιημένοι στη Νίκαια, κάνοντας σχέδια για την επόμενη ανάλογη επίσκεψη του χρόνου, σε κάποιον ενδιαφέροντα πάλι υγροβιότοπο, όπως η Στυμφαλία.